maandag 9 september 2013

Familieweekend 2013

Afgelopen weekend was het dan weer zover… Het was weer tijd voor ons
jaarlijkse familieweekend! Dit jaar alweer voor de veertiende keer…
Wat gaan de jaren toch snel..
Deze keer was het weekend wel heel erg speciaal. Het was de eerste
keer dat Matthias met mij mee ging. Nu zou hij mijn hele familie gaan
ontmoeten. Dat voelde wel heel erg bijzonder.

Gelukkig had hij het erg naar zijn zin en voelde hij zich al snel
welkom. Ik had zelf ook al heel snel het gevoel dat hij welkom was.

Op vrijdagavond was het zoals altijd lekker bijkletsen. Deze keer
moest ik Matthias natuurlijk aan iedereen voorstellen en veel over hem
vertellen. Dat was erg leuk om te doen. Verder hebben we gezellig
zitten kaarten.

Op zaterdag begonnen we met een lekker ontbijtje. Daarna was het tijd
voor het eerste spel. Dit was Memory. Van elk familielid was er een
foto. Natuurlijk was die dubbel. Deze twee foto's waren dan samen een
setje. Ik vond het spel origineel bedacht, maar zelf vond ik er niks
aan. Ik kon niet echt meedoen en raakte op een gegeven moment het
overzicht volledig kwijt. Dat was wat minder, maar toch complimenten
voor de organisatie. Het idee vond ik top!

Die middag vond ik erg leuk. We moesten creatief zijn en een
schilderij maken. Dit schilderij moesten we buiten in elkaar zetten.
De natuur diende dus als inspiratie.

Omdat ik het niet kan zien vond ik het leuk om het schilderij wat
voelbaar te maken. Matthias en ik gebruikten zand om de bodem voelbaar
te maken. Vder schilderden we een boom met echte boomblaadjes. Aan
deze boom hingen twee harten met de M en de T. We schilderden er ook
nog een paar wolken bij. Ik vond hem heel erg mooi geworden.

‚s Avonds speelden we „De jongens tegen de meisjes". Heel erg leuk
bedacht! We moisten vragen beantwoorden, woorden vormen met letters
die we op onze buik en rug hadden en hinds doen. Het was heel erg
vermakelijk en gezellig. We deden ook „geen ja, geen nee, geen uuuh".
Dat was leuk. Ik werd door de meiden gestuurd en had maar één foutje!!
Echt super leuk!

Zondag was alweer de laatste dag. We deden nog een spelletje.
Alternatieve bingo. Bij dit spel moet je bij elk cijfer een voorwerp
zoeken. Dit hoefde ik niet mee te doen omdat het voor mij bijna
onmogelijk is. Ik bood me aan om de nummertjes te trekken. Toch nog
iets zinvols gedaan.

In de middag hebben we nog lekker gegeten. Er werd een romantische
tafel voor Matthias en mij gedekt. Dat was wel heel erg lief en
origineel. We werden zelfs bediend door serveerster Yvonne. Dat was
heel erg leuk bedacht.

Daarna was het weer tijd om de boel in te pakken en om naar huis te
rijden. Het was een erg geslaagd weekend en ik ben blij dat we volgend
jaar weer naar dezelfde locatie gaan! Ik hoop dat het nog jaren zo
door kan blijven gaan!!!

donderdag 22 augustus 2013

De zoveelste update...

Dit weekend heb ik een lang weekend. Het personeel heeft een
bedrijfsuitje. Dat vind ik niet erg hoor... Ik dacht dat dit wel een
mogelijkheid is om jullie een kleine update te geven.

Met de opleiding gaat het redelijk. Met de leraren kan ik het gelukkig
wel vinden, maar zoals ik eerder al schreef is het echt slecht wat
aanpassingen betreft. De ingescande boeken zijn niet goed bewerkt en
dat zorgt ervoor dat je uren naar iets op zoek bent...

Er wordt aan een oplossing gewerkt, maar zoals je al kunt vermoeden
laat deze eeuwen op zich wachten. Daarom hebben we zelf maar
oplossingen bedacht. Zo schrijven we nu regelmatig samenvattingen aan
het eind van de les. Soms doen we dat ook al tijdens het doornemen van
de stof.

Met het programma Excel gaat het ook redelijk goed. Aan het begin had
ik niet verwacht dat ik het zo goed onder de knie zou krijgen.
Natuurlijk moet ik nog veel leren, maar dat wat ik nu al kan gaat
goed. Dat is natuurlijk het belangrijkste.

Tussen Matthias en mij gaat het heel goed. Morgen hebben we al 11
maanden een relatie. Volgende maand zijn we dus al een jaar samen. Wat
gaat de tijd snel... Dan is het dus ook een jaar geleden dat ik in
Düren was voor de testperiode. Mijn leven werd daardoor helemaal op
z'n kop gezet, maar gelukkig wel op een positieve manier.

Ik kan nu wel zeggen dat dit één van de beste beslissingen was die ik
in jaren heb genomen. Ik heb een hele lieve vriend gevonden en ook een
aantal andere goede vrienden. Natuurlijk had ik niet zoveel obstakels
verwacht, maar ik probeer er toch het beste van te maken.

Nu heb ik een lekker lang weekend. Volgende week vrijdag krijg ik
eindelijk mijn nieuwe brailleleesregel en spraak! Daar verheug ik me
erg op!! Voor nu ga ik lekker genieten van mijn eigen bedje en een
paar dagen rust. Ik zeg: tot de volgende keer!

maandag 5 augustus 2013

Mijn vakantie tot nu toe

Vandaag is alweer mijn laatste vakantieweek begonnen... Jeetje wat gaat de tijd snel... Ik heb toch wel wat leuke dingen gedaan. Daarom een klein verslagje.

De eerste week was lekker rustig. Deze week gebruikte ik vooral om lekker tot rust te komen en om de dingen te doen die ik nog moest doen... Zo ging ik bijvoorbeeld naar de tandarts. Dat zijn van die dingen waar ik anders niet aan toe kom... Gelukkig was alles goed.

Het weer zat gelukkig de hele tijd mee!!!! Daar kon ik dus lekker van genieten. Het grootste deel van mijn dagen bracht ik dus lekker in de tuin door. Heerlijk met een boek of lekker in het zwembad.

Vorige week zondag kwam Matthias bij ons op bezoek. We hebben er een aantal leuke dagen van gemaakt. We hebben veel gekletst en ook van het weer genoten.

Op dinsdag ging hij mee op familiebezoek. We gingen naar Rina. Dat was super gezellig!! Ze heeft mijn haren weer lekker bijgeknipt. Ik kan er dus weer lekker tegenaan!! Daarna hebben we nog lekker friet gegeten.

Op woensdag zijn Matthias, mijn moeder en ik gaan shoppen! Dat was hard nodig!! We hebben Matthias lekker veel nieuwe kleren laten kopen...

Donderdag ging hij helaas alweer naar huis... Nu moest ik de tijd dus weer alleen doorkomen. Dat is wel goed gelukt. Weer lekker veel gelezen en van alles gedaan waar ik anders maar niet aan toe kom.

Gisteren zijn we weer op familiebezoek gegaan. Gezellig bij Wim en Ria op de camping. Daar zijn we al lang niet meer geweest. We hebben nog heerlijk bijgekletst en ,s avonds lekker Chinees gehaald.

Al met al was mijn vakantie erg leuk! Ik heb nu nog een week. Dat betekent dat ik er nog lekker van ga genieten.

Morgen komt Matthias mij ophalen en ga ik nog lekker een paar dagen naar hem toe. Hij is zaterdag jarig! Dat vieren we gezellig bij mij thuis! Hopelijk werkt het weer dan ook mee... Ik verwacht dat het in ieder geval een mooie week wordt...

vrijdag 19 juli 2013

Vakantie!!! Drie weken helemaal niks

Jaaaaaaaaa!!!!!! Eindelijk!!! Ik heb nu drie weken vakantie!!!!! En ik
heb er ontzettend veel zin in!!!

De afgelopen weken waren best rustig. We zijn al wat begonnen met de
lesstof. Dat ging niet altijd even goed en even makkelijk.
Ik had al verteld dat niet al het materiaal digitaal beschikbaar is.
Dat betekent dus dat ik niet alles kan lezen... Ik heb wel heel veel
bestanden digitaal gekregen, maar daar schiet ik nog niks mee op omdat
deze uitgaves niet overeenkomen met de zwartdrukversie...

Het was dus vaak improviseren... Maar ik ehb gelukkig wel wat kunnen
doen en de meeste leraren begrijpen het probleem ook wel. Toch is het
frustrerend als je een opdracht wel kan maken wat je kennis betreft,
maar hem niet kunt maken omdat de middelen er niet zijn.

Ik ben benieuwd of er snel een oplossing komt. Op z'n minst een
mogelijkheid waardoor het beter kan gaan.

Verder is er de laatste tijd niet zoveel gebeurd. Ik ben erg gelukkig
met mijn vriend. We doen veel leuke dingen samen. Ik ben erg
gelukkig!!!

Nu heb ik dus drie weken vakantie. Ik denk alleen dat deze drie weken
sneller om zijn dan je je voorstellen. Ik heb niet veel gepland. Ik
wil deze vakantie lekker uitrusten en van mijn vriend en familie
genieten. Daarna ga ik er weer lekker tegenaan!!!

woensdag 3 juli 2013

Een nieuwe opleiding!!!! De eerste drie dagen

Afgelopen maandag begon ik dan eindelijk met mijn nieuwe opleiding!!
Dit konden jullie in mijn vorige blogje al lezen, maar nu kan ik er al
iets meer over vertellen.

Ik was best een beetje zenuwachtig... Nieuwe mensen, nieuwe
klasgenoten enzovoort. Dat is toch iets wat je niet elke dag meemaakt.
Ik had er ook heel veel zin in!!! Mijn hersenen waren (of zijn) wel
aan iets nieuws toe.

Het begon op maandagmiddag met een kennismaking. We stelden ons zelf
voor en vertelden wat over onze hobbys en over de dingen die we voor
de opleiding hadden gedaan. Onze mentor en teamleider stelden zich ook
nog even voor.

Daarna kregen we heel veel informatie... Informatie die met de
opleiding te maken heeft, maar ook informatie over de instelling.
Ongeveer 80 % was niet nieuw voor mij; dus ik hoefde nog niet zo heel
veel in mijn hoofdje op te slaan.

Vanaf nu moeten we ook elke morgen en middag in- en uitklokken. Dat
systeem werd ons ook nog even uitgelegd. Gelukkig is het allemaal goed
aangepast en kunnen wij blindjes ook zelfstandig gebruikmaken van de
klok.

De dinsdag was ook best rustig. De eerste drie uur hadden we
boekhouding, maar we konden nog niks doen omdat we nog van alles
moesten regelen. Sommigen hadden nog materialen of hulpmiddelen nodig.
Bij mij moest er zelfs een hulpmiddel verwijderd worden. Die
slimmeriken vonden het leuk om bij mij een tv-loep neer te zetten,
maar daar heb ik dus geen ene fluit aan!! Achja, deze kleine dingen
kun je snel oplossen.

Later die dag hadden we economische vakken en leerden we nog meer
docenten kennen. We begonnen ook al een beetje met de stof. Voor mij
was dat eigenlijk herhaling van dat wat ik al op de HAVO had
behandeld. Dat maakt niks uit; want herhalen is nooit verkeerd. Je
kunt beter makkelijk beginnen toch? Het zal denk ik toch wel veel
overeenkomsten hebben. Opzich wel handig toch? Ik moet er alleen voor
zorgen dat ik de begrippen dan in het Duits weet en het ook goed in
het Duits kan uitleggen.

Vandaag hadden we eigenlijk tekstverwerking, maar die docent was er
helaas niet. Zo konden we de tijd goed besteden en onze werkplekken
verder uitbreiden.

Daarna hadden we excel. We kregen basisuitleg over het programma.
Gelukkig kende ik het al een beetje, maar inprincipe is het allemaal
nieuw voor mij. Ik heb zo goed als nooit met excel gewerkt. Dit is ook
samen met boekhouding een van de vakken waar ik het meest bang voor
ben. Bang kan ik het ook niet echt noemen. Hier zal ik denk ik de
meeste tijd aan moeten besteden. Toch kan ik die conclusie pas over
een paar weken treffen.

Wat heel erg vervelend is, is dat niet alle boeken digitaal
beschikbaar zijn. Ik zie mezelf denk ik vaak achter de scanner zitten
om de benodigde stof in te scannen. Gelukkig is er een leerling die
een half jaar verder is dan ik. Hij is ook blind. Daarom zijn er al
wat dingen klaar. Waarschijnlijk zijn het niet de nieuwste edities,
maar beter iets dan niets...

Ik wil deze blog afsluiten met een mop:

Er was eens een blinde mevrouw van 23. Zij is twee dagen geleden met
een nieuwe opleiding begonnen. De hele klas kreeg een welkomstcadeau.
Nu raad eens wat deze blinde mevrouw als cadeau kreeg? Echt iets moois
waar ze super veel mee kan.... 4 pennen!!!

(Dit is waargebeurd) ;)

vrijdag 28 juni 2013

Elk einde is een nieuw begin

Vandaag is het dan zover... Ik weet nog dat ik het aan het begin best
moeilijk vond om naar Düren te gaan. Nu zit ik er dus al een half jaar
en heb ik de vooropleiding dus afgerond.

Vandaag had ik dus mijn allerlaatste dag. We hebben deze week niet zo
heel veel gedaan. Het was voornamelijk kletsen en de boel opruimen.

Verder hebben wij als klas deze week nog lekker bij de Italiaan
gegeten. Het was een hele gezellige avond! Gelukkig blijven we elkaar
allemaal nog zien. We moesten alleen afscheid van één persoon nemen.

Gelukkig gaan er twee klasgenoten met mij mee en zullen we met z'n
drieën de opleiding gaan volgen. Dat vind ik erg fijn. We kunnen het
namelijk goed met elkaar vinden. We passen ook perfect bij elkaar en
kunnen elkaar ook goed steunen en helpen. Dat is in ieder geval super
fijn!!

Tja, zo zie je maar dat de tijd toch vliegt... Kon ik me eerst niet
voorstellen om te beginnen, nu is het eerste deel al voorbij. Nu
begint het serieuze werk. Hopelijk hebben ze alles goed aangepast en
kunnen wij als blinden ook veel doen. Ik heb namelijk al verschillende
geruchten gehoord dat dat niet altijd het geval is. Dat verwacht je
natuurlijk niet bij een instelling voor blinden en slechtzienden, maar
blijkbaar moeten zij ook nog veel leren.

We zien het wel. Ik laat het in ieder geval op me afkomen en probeer
er het beste van te maken. Het gaat me natuurlijk wel lukken!!!! Want
positief denken is al het halve werk.
Aanstaande maandag start ik dus met de opleiding "Handel en
communicatie". Vanzelfsprekend houd ik jullie zo goed mogelijk op de
hoogte.

vrijdag 31 mei 2013

Centerparcs Portzeelande!!!!

Ik had deze week lekker vakantie!! Deze keer ben ik ook echt op
vakantie geweest. Ik ging samen met mijn ouders naar Centerparcs
Portzeelande. Dat was erg leuk.

In mijn vorige blog vertelde ik al dat mijn vriend ook met ons mee zou
gaan. Helaas ging dat niet door. Hij had afspraken die hij helaas niet
kon verzetten. Ik vond het erg jammer, maar er was dus helaas niks aan
te doen. Hij komt morgen naar me toe en dan maken we er nog een
gezellig weekend van.

Toen we maandag aankwamen scheen de zon!! Een lekker beginnetje.
We hadden een heel mooi huisje. Het was lekker dicht bij de
Marketdome, het gebouw waar de winkels, restaurants en het zwembad te
vinden zijn. We hadden een huisje voor zes personen. Dat betekent dus
lekker veel ruimte. Het huisje was erg mooi ingedeeld. Er was een
mooie badkamer met sauna. Verder waren er boven twee slaapkamers en
beneden nog eentje. Dat was mijn kamer voor deze week.

Een heel groot pluspunt was dat we ook konden internetten. Bij de
receptie kon je een Wificode kopen. Deze kon je dan in je computer of
telefoon invoeren. Vervolgens kon je 96 uur gebruik maken van
internet. Echt super!! Zo kon ik toch nog iedereen via mijn Facebook
op de hoogte houden van alle gebeurtenissen.

Op maandag deden we niet meer zo heel veel. We verkenden het park en
zaten nog lekker in de tuin.

Dansdag was ook een heerlijke dag. De zon scheen volop en we genoten
er lekker van. We zaten de hele ochtend in de tuin.

's Middags gingen we naar Renesse. We keken eerst wat rond in de
verschillende winkeltjes. Daarna gingen we naar het strand. Daar
hebben we wat gegeten en vervolgens nog wat rondgelopen. Het was echt
super mooi weer en we hebben er echt van genoten.

De woensdag was helaas een beetje verregend. We brachten deze dag
voornamelijk in ons huisje door. Lekker met een boek op de bank!!
Verder keken we ook nog of er leuke dingetjes te vinden waren op het
park zelf. Helaas was er niet echt iets boeiends in de winkeltjes te
vinden.

's Avonds aten we Chinees! Dat was echt super lekker!!!!!

De donderdag was ook erg rustig. Het weer was redelijk. Daarom
besloten we naar het Noordzeestrand in de buurt van het park te gaan.
Daar kun je soms zeehonden zien. We hadden geluk. Er waren twee
zeehonden die af en toe hun kop boven het water uitstaken. Verder was
het er erg koud en de wind waaide nog al hard.

We reden door naar Ouddorp. Daar hebben we wat gewandeld. Toen we
terug naar het park gingen kwam ons een enorme regenbui tegemoet.
Gelukkig hielden we het droog.

's Avonds aten we weer buiten de deur. Ik nam een zalmpasta. Deze
beviel me erg goed!

Vandaag moesten we op tijd opstaan om alles op tijd in te pakken. We
waren keurig om 10:00 uur klaar. We reden meteen naar huis.

Het was echt een super vakantie!! Ook al viel het weer soms wat tegen.
Ik heb me toch erg goed vermaakt. Ik vond het fijn om weer een weekje
bij mijn ouders te zijn. Dat komt tegenwoordig bijna niet meer voor.

Nu ga ik hopelijk nog een leuk en gezellig weekend tegemoet. Op
maandag begint het gewone leven weer en voor mij de laatste maand van
de vooropleiding. Dat betekent dat het echte werk bijna begint! Nu
moet ik nog de laatste dingetjes afronden. Ik heb veel geleerd en zie
het echt zitten. We wachten maar af. Jullie zullen het wel weer lezen!

vrijdag 24 mei 2013

A lovely Sunday!!

Afgelopen zondag was een hele leuke en geslaagde dag!

Omdat mijn vriend en ik tweede Pinksterdag vrij hadden, leek het ons
leuk om onze ouders uit te nodigen. Dit plan bedachten we ongeveer
twee maanden geleden. Het is namelijk nog al ingewikkeld.... Als we
het bij één van ons thuis zouden doen, zouden de andere ouders best
ver moeten rijden. Daarom bedachten we dat we het net zo goed bij ons
in de instelling konden doen. De afstand is dan voor iedereen even
ver.

Zo gezegd zo gedaan. We hadden onze ouders uitgenodigd en iedereen had
er zin in. We huurden de keuken af en konden dus lekker aan de slag!
We hadden twee hele lekkere lasagnes gemaakt! Eentje met gehakt en
tomatensaus en eentje met zalm en spinazie! Echt super lekker.

De moeder van mijn vriend heeft 's middags nog wafels gebakken. Die
waren erg lekker!! Ze had ook zelfgemaakte jam meegenomen!

Het was een hele leuke dag! Het klikte heel goed tussen onze ouders en
het is zeker voor herhaling vatbaar.

Verder gaat alles heel erg goed! Mijn prestaties zijn prima en ik ben
wat spelling betreft echt goed vooruitgegaan.

Nu hebben we een weekje vakantie!! Deze keer gaan we ook echt op
vakantie. We gaan naar Centerparcs!! Ik heb er enorm veel zin in! Ik
hoop dat het weer ook een beetje meezit en dat de zon ons niet in de
steek laat!

Voor nu zou ik zeggen: "Tot de volgende blog!!"

woensdag 8 mei 2013

Een bijzondere ervaring!!

Gisteren was een hele leuke en interessante dag! Bij ons in de
instelling werd namelijk een informatieavond over geleidehonden
georganiseerd.

Dat leek me natuurlijk erg interessant! Ik was dan ook de eerste die
zich hiervoor opgaf. Gelukkig volgden er meer en kon de boel gelukkig
plaatsvinden.

Ik kreeg super veel informatie over allerlei dingen. De mevrouw die de
informatie gaf is zelf een trainster en leidt zelf de honden op. Ze
doet dat heel erg nauwkeurig en neemt echt voor elke hond de tijd die
je nodig hebt.

Er waren ook twee vrouwen aanwezig die zelf een geleidehond hebben.
Zij vertelden over hun ervaringen en we konden vragen stellen.

We hadden het over de functies van de hond. Waar kan hij of zij je bij
helpen en waarbij juist niet? Waar moet je op letten als je een
geleidehond aanvraagt? Het is natuurlijk gewoon een hond van vlees en
bloed. Dat wil zeggen dat hij ook gewoon HOND moet zijn. Hij moet ook
lekker kunnen spelen en rennen. Natuurlijk moet hij ook werken en dat
vinden ze leuk om te doen. Ze worden er immers voor getraind.

Tijdens het laatste deel mocht je ook met een geleidehond lopen. De
trainster had haar eigen hond meegenomen. Deze wordt vaak bij dit
soort presentatie ingezet. Hij is er dus aan gewend om regelmatig met
vreemden te lopen. Als je als blinde namelijk een geleidehond krijgt
mag jij alleen degene zijn die met de hond werkt. Natuurlijk mogen
andere mensen hem uitlaten of met hem spelen, maar het intensieve werk
moet jij natuurlijk verrichten.

Dit was een hele bijzondere ervaring! Het voelde heel erg raar om al
je vertrouwen aan de hond te geven. Toch voelde het meteen veilig en
had ik het gevoel dat ik de hond kan vertrouwen. Het voelt bijna net
alsof je alleen loopt omdat je niet steeds met je stok moet zoeken
naar waar je bent en of er iets in de weg staat. Je kunt natuurlijk
een stok meenemen voor het geval je toch een keer om je heen wilt
kijken. Het is alleen niet de bedoeling dat je hem intensief gebruikt
omdat het anders je hond hindert.

Ik persoonlijk denk dat een geleidehond in de toekomst zeker een optie
voor mij is. Je krijgt toch een stukje meer vrijheid. Natuurlijk is
het ook een enorme verantwoordelijkheid, maar toch kan de hond je met
enorm veel dingen helpen. Dingen waarbij je met stok meer tijd nodig
hebt. Je moet natuurlijk niet vergeten dat de hond ook gewoon hond
moet zijn. Je moet er echt veel tijd insteken. Het is ook een gewoon
huisdier. Daarom ga ik er nog eens goed over nadenken. Misschien dien
ik in de toekomst wel en aanvraag in. Die kans wordt steeds groter!

maandag 29 april 2013

Sight City

Donderdag zijn we met onze klas naar Sight city geweest. Dit is een
hele grote hulpmiddelenbeurs in Duitsland. Deze vindt jaarlijks plaats
in Frankfurt.

We konden gelukkig met een medewerker van onze instelling meerijden.
Daar aangekomen zijn we als klas onze eigen weg gegaan.

Het was toch nog best een gedoe. Aangezien de beurs voor visueel
beperkten is, zou je immers verwachten dat je alles goed kan vinden.
Nou, dat bleek dus minder waar... We hebben onderhand de hele dag naar
alles lopen zoeken. Toch hebben we nog veel gezien.

Ik heb bijvoorbeeld kennis gemaakt met een nieuwe brailleleesregel.
Mijn leesregel is echt aan vervanging toe en ik wilde daar dus graag
informatie over hebben. Ik zag een hele mooie die ik ook met mijn
Iphone/Ipad kan koppelen. Dat is natuurlijk nog een extra pluspunt. We
gaan proberen of ik deze aan kan vragen en (een deel) vergoed kan
krijgen.

Verder heb ik nog informatie gekregen over speciale reizen die
georganiseerd worden voor mensen met een visuele beperking. Dat was
ook interessant. Tijdens deze reizen krijg je een begeleider die je
helpt waar dat nodig is. Hij/zij begeleid je tijdens excursies en
ondersteunt je zover als je dat wilt. Je mag zelf ook een begeleider
meenemen. Het voordeel daarvan is, dat je de persoon goed kent en hem
dus al meteen vertrouwt. Ik weet niet hoe het precies met de prijs
zit, maar volgens mij krijgt de begeleider ook wat korting, maar dat
weet ik niet zeker.

Verder was er ook een bedrijf dat speciale cursussen voor Apple
gebruikers aanbiedt. Ze leren je bijvoorbeeld hoe je met je Iphone,
Ipad of Mac moet omgaan. Dit laatste zou voor mij misschien
interessant zijn mocht ik ooit overstappen... In de toekomst zou ik
namelijk graag een Macbook willen hebben.... Dit is nog wel even een
toekomstdroom. Ik wil eerst nog met de Mac van een vriend werken zodat
ik kan ervaren of het echt iets voor me is.

Ik heb heel veel interessante dingen gezien! Het was zeker de moeite
waard. Alleen al voor het contact met de leverancier van de
brailleregels. Alles blijft zich toch ontwikkelen. Het is dus zinvol
om af en toe zulke beurzen op te zoeken.

vrijdag 26 april 2013

Mag ik ook nog eten?

Ja, dit verhaal is echt ongelooflijk!!!!

Deze week wilde ik tussen de middag lekker mijn warme eten opeten,
maar dat was bijna niet gelukt. Ik had mijn eten besteld en het bord
werd voor mijn neus gezet... Ik pakte het bestek en wilde beginnen met
eten... Oeps!!!! Waar is mijn vork?

Ja mensen, echt waar... Die zat er niet bij!!!! Ik had alleen een mes
en een klein lepeltje voor het toetje...

Na lang wachten en roepen kwam de bediening eindelijk langs en gaf me
een nieuw bestekset. Nee he!! Echt ongelooflijk.... Er zat WEER geen
vork bij... Waar slaat dit op? Is er iemand die mij mijn eten niet
gunt? Geen idee.

Ik weer aan het roepen en aan het zoeken geslagen... Uiteindelijk de
bediening voor de tweede keer te pakken gekregen. Zij werd onderhand
gek van mij! Gelukkig heb ik toen wel een vork gekregen en kon ik dus
eindelijk iets eten!

donderdag 18 april 2013

Lena!!!!! No one can catch us tour!!!!

Dinsdag was het dan eindelijk zover!! Ik ging met Matthias, mijn
vriend, naar het concert van Lena!! Dit was mijn kerstcadeau van hem.
Ik had er al heel erg lang zin in.Algemeen,Vriendschap,Muziek

Jullie kennen Lena misschien wel van het Eurovisie songfestival. Dit
won zij in 2009 met het nummer Sattelite.

Ik ben altijd al een enorme Lena fan geweest. Ik hou van haar
uitstraling en haar manier van doen. Ik heb al haar cd's en luister
deze ook regelmatig.

Ik vond het erg leuk dat ik haar een keer live mocht bewonderen. Ik
was erg nieuwsgierig naar haar. Ik heb veel filmpjes van haar gekeken.
Op die manier kon ik me al een beeld van haar vormen.

Dinsdag vertrokken we dan eindelijk naar Keulen!! We hebben eerst
lekker wat gegeten en daarna gingen we op weg naar het concert. We
hadden geluk dat we onderweg nog mensen tegenkwamen die naar het
concert gingen. Op deze manier konden we met hun meegaan en het gebouw
makkelijk vinden. Dat is namelijk niet zo makkelijk als het klinkt.

Gelukkig ging alles goed en waren we ruim op tijd aanwezig. Het was
best druk, maar gelukkig konden we een goede plek vinden. Ik kon bij
een muur staan. Dat is altijd handig. Zo heb je een specifiek
herkenningspunt en kun je je toch een beetje bewegen.

Matthias heeft ook een aantal foto's en filmpjes gemaakt. Altijd leuk
als herinnering. Lena zong heel erg goed! Echt veel beter dan ik had
gedacht. Ze weet hoe ze haar publiek moet vermaken.

Ik had eerder al een filmpje gezien van een bepaald nummer waarin er
altijd iemand uit het publiek mee mag zingen. Volgens mij altijd een
kind. Er waren namelijk ook veel kinderen bij het concert. Er werd een
meisje van 11 naar voren geroepen. Ze was eerst heel verlegen, maar
Lena kon haar onzekerheid wegnemen en ze zong heel erg mooi. Daarom
kreeg ze van het publiek ook een groot applaus!!

Toen gebeurde er iets heel grappigs... Ik werd opeens door iemand
aangesproken... Ik had geen idee wie het was... Diegene bleef maar
praten en praten, maar ik had nog steeds niet in de gaten wie het zou
kunnen zijn. Niet gek bij die drukte en de mooie klanken van Lena.

Na een tijdje kwam ik erachter dat het iemand was die vroeger bij ons
in de buurt woonde en waar ik heel veel mee speelde. Dat was echt erg
leuk
Zij wonen in Keulen en we spraken af dat we elkaar na afloop zouden
zien. Dan konden zij ons helpen met de terugweg.

Zo gezegd, zo gedaan. Na afloop zagen we elkaar weer en toen gingen we
samen op weg. Dat was erg gezellig. We hebben elkaar ongeveer 8 jaar
niet gezien dus er viel veel bij te praten. Aangezien ik nu vaak in
Düren ben hebben we besloten om een keer tijdens een weekend iets af
te spreken. Düren ligt immers vlakbij Keulen. Daar heb ik al heel veel
zin in!

De avond was echt super en zal me voor altijd bijblijven. Het was echt
een super cadeau met ook nog eens een super verrassing!

vrijdag 12 april 2013

Super goed!

De afgelopen twee weekenden waren heel erg leuk! In mijn vorige blog
vertelde ik al dat ik vakantie had. Tijdens het laatste weekend werd
ik door mijn vriend opgehaald en ben ik voor het eerst met hem
meegegaan naar zijn eigen appartementje.

Dat was heel erg leuk en gezellig. Ik heb ook voor het eerst zijn
ouders ontmoet. Dat was ook heel erg leuk! We hebben lekker bij zijn
ouders gegeten.

Het beviel me zo goed dat ik vorig weekend ook weer met hem mee ben
gegaan. Hij moest naar huis omdat hij een afspraak had. Daarom dacht
ik: "Dan kun je net zo goed weer meegaan." Echt super!! Het is toch
anders om bij hem of mijzelf thuis te zijn dan in Düren. Daar merk je
nou eenmaal dat je niet alleen bent. Je hoort altijd wel iets of
iemand op de gang. Daar moest ik na de vakantie trouwens heel erg aan
wennen. Na zo'n leuke week thuis en bij mijn vriend had ik toch weer
even tijd nodig om weer aan de woonsituatie in Düren te wennen.
Gelukkig viel het mee en voelde ik me na de eerste dag weer op mijn
gemak.

Qua opleiding gaat het super! Ik heb nog twee maanden te gaan! Ik heb
het verkorte braille nu afgerond en beheers het nu dus volledig. Ik
moet nu nog wel regelmatig oefenen om het me echt eigen te maken.

Met de Duitse spelling gaat het ook veel beter! Ik betrap me er ook
echt op dat ik steeds meer dingen uit de Duitse taal in het Nederlands
wil gebruiken. Dan wil ik bijvoorbeeld "kan" in het Nederlands
schrijven, maar schrijf dan "Kann" omdat het zo in het Duits moet...
Tja, wel een goed teken, maar toch wil ik ervoor blijven zorgen dat ik
het Nederlands niet vergeet. Daarom schrijf ik nog veel in het
Nederlands en ben ik blij dat ik deze blog in het Nederlands bijhoud.

Gisteren had ik een tussengesprek. Dat was heel positief! Alle
docenten zijn erg tevreden! Ik ben heel erg vooruit gegaan en heb
goede beoordelingen gekregen.

Ik ben op dit moment heel erg blij en gelukkig! Alles gaat goed en ik
voel me erg op mijn plek bij alle mensen die ik heb ontmoet.
Natuurlijk zijn er ook genoeg dingen waar ik me aan stoor, maar dat is
wel normaal lijkt me. Je woont immers in een internaat en daar kan
niet alles zo zijn als jij het wilt. Toch kan ik zeggen dat ik blij
ben met de keuze die ik in januari heb gemaakt. Nu maar afwachten op
het vervolg!!

Sorry, dat ik de laatste tijd zo weinig blog. Maar het is moeilijk om
er de rust en tijd voor te nemen en om goede dingen te bedenken. Toch
blijf ik mijn best doen en beloof ik dat ik jullie op de hoogte zal
houden ook al is het dan meestal om de twee weken. Mochten jullie
onderwerpen of vragen hebben dan zijn deze natuurlijk altijd welkom!

vrijdag 29 maart 2013

Düren; de helft

Mijn eerste week vakantie zit er al bijna op. Dinsdag moet ik weer aan de bak! Nouja, eigenlijk woensdag, de lessen van dinsdag vallen uit... Lekker nog een extra dagje vrij dus.

Ik zit nu ongeveer op de helft van de vooropleiding die ik op dit moment doe. Het gaat heel erg goed en ik sta er heel goed voor.

Met verkort braille gaat het heel goed! Ik moet nog acht hoofdstukken van de cursus maken en dan heb ik alles geleerd. Dan volgt nog de kunst om het je ECHT eigen te maken. Daar heb ik ook wel zin in. Lekker teksten overbrailleren van het gewone schrift naar het verkorte. Ik ben ook van plan om dan weer wat meer braille te gaan lezen zodat ik het steeds beter in de praktijk kan toepassen.

Met het vak Duits gaat het voor mijn gevoel ook heel goed. Ik maak steeds minder spelfouten en ik begin de taal (schriftelijk) ook beter onder de knie te krijgen.

Buiten de lessen om gaat het ook super! Ik heb steeds meer mensen leren kennen en geniet er echt van. Het is leuk om 's avonds nog even bij iemand op bezoek te gaan of om zelf bezoek te ontvangen. Laatst hebben we een keer met z'n vieren lekker pizza besteld. Dat was erg gezellig. Dat zijn ook van die momenten waarop ik denk: "Ik ben blij dat ik deze stap gezet heb."

In april heb ik nog een evaluatie met de leraren en krijg ik te horen of ik goed op weg ben. Begin mei moet ik de definitieve opleiding kiezen, maar dat is al zeker. Dan begint in juli het echte werk!

Tot die tijd blijf ik jullie natuurlijk van mijn vorderingen tot nu toe op de hoogte houden.

Nu denk ik eerst nog maar even aan morgen. Dan word ik door Matthias opgehaald en blijf ik tot dinsdag bij hem. Daar kijk ik erg naar uit!

Voor nu zou ik zeggen: "Tot de volgende blog! Ik zorg dat die er snel aankomt!"

woensdag 27 maart 2013

Time flies; een half jaar alweer

Wat vliegt de tijd toch!! Afgelopen zaterdag vierden Matthias en ik
alweer dat we een half jaar een relatie hebben. Ik weet het nog als de
dag van gisteren. Het is echt onvoorstelbaar dat het nu al allemaal
een half jaar geleden is. Niet alleen dat ik hem ontmoette, maar ook
dat ik in Düren was voor de testperiode. Echt ongelooflijk!!

Afgelopen zaterdag hebben we het dan ook gevierd! Matthias is vrijdag
met mij mee naar huis gegaan en is hier tot zondag gebleven. We hebben
een heel leuk weekend gehad. We hebben naar een boek geluisterd en
lekker veel gekletst. We zijn ook bij oma en opa geweest. Dat was ook
leuk.

Oma had mij een etentje voor mijn verjaardag beloofd. Het leek me een
leuk idee om dat afgelopen zaterdag te doen. Dit omdat het de eerste
dag van mijn vakantie is en omdat het een speciale dag voor Matthias
en mij is. We hebben het plan alleen gewijzigd. In plaats van uit eten
hebben we ervoor gekozen om iets te halen. Dat leek ons veel
gezelliger.

Zo gezegd zo gedaan. We hadden allemaal iets lekkers uitgekozen en dat
besteld. Mijn vader is het samen met Matthias op gaan halen.

Oma en opa kwamen ook bij ons eten. Het was erg lekker! De avond was
echt super gezellig!

Zaterdag komt Matthias mij ophalen en blijf ik tot dinsdag bij hem.
Daar heb ik ook enorm veel zin in. Tijdens dat weekend ga ik ook voor
het eest zijn ouders ontmoeten dus dat wordt wel even spannend. Achja,
het komt wel goed! Ik heb er in ieder geval heel veel zin in!

maandag 25 maart 2013

Heerlijk verwend!!

Zaterdag 16 maart was een hele leuke dag! Mijn vriend had al langer
beloofd dat hij een keer voor mij zou koken, maar daar was tot op die
bewuste zaterdag nog niks van gekomen. Hij wilde lasagne met zalm en
spinazie voor me maken. Daar hadden we het een keer over en toen zei
hij dat hij het een keer zou maken.

Zo gezegd zo gedaan. We gingen op vrijdag boodschappen doen. We hadden
ook twee andere vrienden uitgenodigd dus het beloofde een leuke en
gezellige avond te worden.

We begonnen met het maken van het toetje, Dat was Mouse au Chocolat.
Het was wel veel werk, maar er werd mij beloofd dat het heel erg
lekker zou zijn. Daarna begon mijn vriend met de lasagne. Ik wachtte
vol spanning af.

Toen was het moment eindelijk aangebroken... het moment waarop ik voor
het eerst van de kookkunsten van mijn vriend mocht genieten. Je moet
weten dat hij een opleiding tot assistent kok heeft gedaan. Hij wil
daar alleen niet meer mee verder dus daarom volgt hij nu een andere
opleiding.

Het was heel erg lekker!! Misschien wel de lekkerste lasagne die ik
ooit heb geproefd! Het toetje was beter dan ik me had kunnen
voorstellen. De avond was dus meer dan geslaagd! Ik ben benieuwd
waarmee hij me nog meer zal verassen.

vrijdag 8 maart 2013

Twee maanden Düren!

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik mijn laatste blog schreef.
Daarom vind ik het nu de hoogste tijd om jullie allemaal weer op de
hoogte te brengen van mijn ontwikkelingen in Düren.

Het gaat heel erg goed!! Het verkorte braille begin ik al aardig onder
de knie te krijgen. Ik moet nog ongeveer 20 hoofdstukken en dan heb ik
alles gehad. Nu moet ik het alleen nog goed in de praktijk leren
toepassen. Gisteren had ik een toets en daarin had ik maar één fout!!
Dat gaat de goede kant op.

Met de Duitse spelling gaat het ook heel goed. Ik leer heel veel en
merk dat ik het steeds beter begrijp. Vorige week had ik bij een
dictee zelfs 0 fouten!! Ik was heel erg verbaasd........

Typles gaat ook supergoed! Ik heb inmiddels alle cijfers geleerd en ga
nu aan de symbolen beginnen. Ja, typen kan ik natuurlijk al lang, maar
de cijfers heb ik eerlijk gezegd nooit geleerd vanuit de basishouding.
Dat komt natuurlijk goed van pas, maar het is nog wel erg wennen.

Vorige week had ik een toets gemaakt waarin ik m^2 moest oefenen. Dan
gaat het erom hoe je dat dakje maakt. Ik moest toen een zin schrijven
waarin iets stond over een badkamer van 20 m^2. Ja, ik moest er
natuurlijk 20 km^2 van maken... Wat hebben we hard gelachen! De grote
vraag is alleen wie die enorme badkamer schoonmaakt. Niemand neemt de
taak vrijwillig op zich. Hoe zou dat nou toch komen?

Ik heb ook een tien-minuten-test gedaan. Dat houdt in dat de docent
een tekst aan je voorleest en jij hem over moet typen. Dat ging super!
Ik had maar een aantal foutjes en ik had 2091 aanslagen! Dat wil
zeggen 209 aanslagen per minuut!

Met mobiliteit gaat het ook goed. Ik heb nu ook technieken geleerd
waarmee je makkelijker een trap op en af kan gaan als er geen leuning
aanwezig is. Deze technieken paste ik opzich al wel voor een gedeelte
toe, maar het kan geen kwaad om dat soort dingen nog een keertje te
leren.

Voor de rest gaat het ook super! Ik spreek regelmatig af met vrienden.
Dan bestellen we wat te eten of kletsen gewoon wat! Dat is naturlijk
altijd gezellig.

Wat ook fijn is, is dat ik nu eigen internet heb! Heerlijk!! Dan ben
ik op dat gebied lekker onafhenkelijk en kan ik doen wat ik wil! We
delen het met z'n drieën. Op die manier profiteren we alledrie.

Nu ben ik weer lekker een weekendje thuis! Heerlijk even hier
ontspannen en tot rust komen. Na het weekend heb ik nog 2 weken les.
Daarna heb ik een weekje vakantie.

Zo... nu zijn jullie weer lekker op de hoogte en weten jullie waar ik
me de laatste tijd mee bezig heb gehouden.

zondag 24 februari 2013

Housewarming in Leeuwarden

Gisteren was een hele leuke en gezellige dag! Op deze dag had ik me al
heel erg lang verheugd. Marrit, een goede vriendin van me hield op
deze dag namelijk haar housewarming.

Marrit heeft sinds januari haar eigen kamer in Leeuwarden. Daar
studeert ze ook.

Gisteren was het dan eindelijk zover! Mijn vader bracht me 's ochtends
naar Nijmegen naar twee andere vrienden. We zouden samen met de trein
naar Leeuwarden gaan. Dit ging gelukkig allemaal goed. 's Middags rond
een uur of drie waren we bij Marrit. We werden hartelijk ontvangen.
Tristin mijn andere goede vriendin was er ook. Er waren ook nog twee
vrienden van Marrit die wij niet kenden. Het was hel erg leuk en het
klikte meteen.

Marrit en Tristin kregen van mij allebei een cadeautje. Marrit voor in
haar nieuwe huisje en Tristin omdat ze vorige maand jarig was. Ze
kregen twee glaasjes voor waxinelichtjes. Deze waren in een mooie doos
verpakt. Ze waren er gelukkig erg blij mee.

Er waren lekkere hapjes en er was heel veel gezelligheid. Wat ook leuk
was, was dat een vriend van Marrit zijn gitaar had meegenomen. We
hebben met z'n allen muziek gemaakt. Dat was echt enorm leuk!

's Avonds werden we nog verwend met lekkere groentesoep en stokbrood.
Helaas ging de dag veel te snel voorbij. Rond 19:15 uur moesten we
namelijk weer vertrekken.

De terugreis verliep ook goed. We waren rond 22:15 in Nijmegen. Mijn
moeder stond al op me te wachten. Ik was dus nog redelijk op tijd
thuis.

Het was een leuke en gezellige dag om nooit meer te vergeten. Het is
zeker voor herhaling vatbaar!

maandag 18 februari 2013

Just the way I am!

Ik heb al vaak geblogd over mijn onzekerheden die ik voel als blinde
vrouw. Zo heb ik het soms erg moeilijk met mijn uiterlijk. Dat is niet
het belangrijkste en ook niet waar het in het leven werkelijk om gaat,
maar toch is het een belangrijk iets voor mij. Misschien juist omdat
ik mezelf niet kan zien en daarom graag wil weten of ik er goed
uitzie. Niet alleen dat, maar ook het feit dat het moeilijk is om zelf
je eigen stijl te bepalen. Gelukkig kan ik nog kleuren zien en zo ook
een beetje bepalen of ik iets mooi vind of niet. Toch vind ik het
moeilijk om steeds naar anderen te moeten luisteren. Ze bedoelen het
goed en ik vertrouw het allemaal, maar toch. Het is ingewikkeld om uit
te leggen, maar soms vraag ik me af hoe ik er bij zou lopen als ik het
allemaal zelf kon zien en kon bepalen. Zou ik me bijvoorbeeld opmaken
of niet? Zou ik misschien een hele andere kledingstijl hebben? Geen
idee... Ik zal er ook nooit antwoord op krijgen.

Ik vraag me ook vaak af hoe anderen mij zien en of mensen ook weleens
naar mij kijken om degene die ik ben en niet alleen met de gedachte
"Oh zij is blind; wat zielig".
Bij deze dingen heb ik al vaak stilgestaan. Daarom ga ik het nu eens
ergens anders over hebben. Het onderwerp is wel hetzelfde.

Ik heb nu bijna vijf maanden een relatie. Ik ben heel erg gelukkig en
voel me daardoor ook heel erg goed. Er is eindelijk een persoon die
mij accepteert zoals ik ben en die mij door dik en dun steunt.
Omgekeerd natuurlijk ook. We hebben het ook vaak over mijn
onzekerheden zoals het uiterlijk of hoe ik over mijzelf denk. Mijn
vriend is heel erg lief en geeft mij veel complimenten. Zo zegt hij
dat hij mij heel erg mooi vindt en dat ik mezelf absoluut niet moet
veranderen.

Ja, denk ik dan, hij is mijn vriend... Aan het begin wilde ik dat
eerst niet geloven omdat ik eerst zeker wilde weten dat hij serieus
was. Ik ben vaak teleurgesteld. Mensen waren meestal alleen maar in
mijn beperking geïnteresseerd en niet in mijzelf als persoon. Hem kan
mijn beperking echter niks schelen. Hij houdt van mij zoals ik ben.

Met deze blog wil ik mezelf positieve kracht geven. Ik heb er geen zin
meer in om steeds negatief over mijzelf te denken. Daar voel ik me
alleen maar slechter door. Daarom heb ik besloten dat ik de
complimenten van mijn vriend en ook anderen nu serieuzer ga nemen en
er geen negatieve dingen meer achter zoek.

Het nummer Just the way you are van Bruno Mars is eigenlijk op mijn
lijf geschreven. Het is een vlot en lekker nummer als je het zo op de
radio hoort, maar als je eens goed naar de tekst luistert kom je
erachter dat het precies over de dingen gaat waar ik mee zit/zat. Het
gaat over een vrouw die ook onzeker is over haar uiterlijk. Ze wil de
complimenten van haar partner ook niet geloven. Echt precies de
spijker op zijn kop. Het verwoordt precies mijn gevoelens. Het lijkt
wel alsof het over een blinde vrouw geschreven is.

Ik hoorde dit lied laatst toen ik samen met mijn vriend was. Er kwamen
meteen heel veel emoties boven. Dat was ook het moment waarop ik
besloot om het eens van een andere kant te bekijken. Ik hoop dat me
dit zal gaan lukken. Ik krijg in ieder geval heel veel steun van mijn
vriend. Ik wil hem niet meer kwijt!

--------------------------------

Oh, her eyes, her eyes make the stars look like they're not shinin'
Her hair, her hair falls perfectly without her tryin'
She's so beautiful
And I tell her everyday
Yeah, I know, I know when I compliment her, she won't believe me
And it's so, it's so sad to think that she don't see what I see
But every time she asks me do I look okay?
I say
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are
Her lips, her lips, I could kiss them all day if she'd let me
Her laugh her laugh, she hates but I think it's so sexy
She's so beautiful
And I tell her everyday
Oh, you know, you know, you know I'd never ask you to change
If perfect's what you're searching for, then just stay the same
So don't even bother asking if you look okay
You know I'll say
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are
The way you are
The way you are
Girl, you're amazing
Just the way you are
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are, yeah

dinsdag 12 februari 2013

Dinsdagmiddagen

Elke dinsdagmiddag hebben we twee lessen die je zelf mag invullen.
Deze lessen volg je dan een half jaar. Het doel van deze lessen is dat
je iets nieuws leert of je vaardigheden kunt verbeteren. Je kunt van
alles kiezen. Van sport tot Engels. De bedoeling is echter ook dat je
een keer iets totaal anders doet. Iets wat niet direct met je
opleiding te maken heeft. Gewoon zodat je nieuwe dingen kunt leren en
je met iets bezig kan houden waar je anders niet aan toe komt of wat
je gewoon interesseert.

Ikzelf volg de lessen gospel en ontspanningstraining. Ik denk niet dat
ik uit moet leggen waarom ik voor gospel heb gekozen. Ik heb al een
tijdje geen zangles meer en vond het leuk om daar weer mee bezig te
zijn. Ook is gospel een genre waarin ik me nog nooit had verdiept. Dat
leek me wel leuk. Het leek me ook leuk om eens in groepsverband te
zingen.

De docent is echt heel goed. Ze kan heel goed zingen en weet veel van
techniek. Ze geeft zelf ook les. Op technisch gebied heb ik nog niet
echt iets nieuws geleerd, maar dat maakt niet uit. Ik vind het leuk om
de anderen hierbij te helpen en om de reacties van anderen te horen
nadat ze zelf iets nieuws hebben geleerd. Voor mij is het ook weer een
goede training.

We hebben al verschillende liedjes gezongen; één specifiek nummer mag
daarbij natuurlijk niet ontbreken. Dat is Oh happy day. Dit hebben we
tijdens de tweede les gedaan. We mochten ook om de beurt solo zingen.
Dat was leuk. We werden ook in groepen verdeeld. De ene groep zong dan
de eerste stem en de tweede groep de tweede. Erg leuke dingen om te
doen.

Ik vind deze cursus echt erg leuk. Het is ook een leuke afwisseling.
Het is zeker voor een tweede keer vatbaar.

De tweede cursus die ik koos is ontspanningstraining. Dit houdt in dat
je leert hoe je tot rust kan komen en jezelf eens lekker van de wereld
kan afsluiten. Echt heerlijk! Op deze manier vergeet je even alle
drukte van de onafgemaakte dingen en kun je eens lekker relazen.

Dit is ook een goede keuze geweest. Het is best fijn als je op een
bepaald moment in de week even tot jezelf kan komen en even weg kan
dromen.

Ik verheug me altijd op de dinsdagen. Gewoon omdat het even iets
totaal anders is. Ik ben benieuwd welke dingen ik in de toekomst nog
zal kiezen.

zondag 10 februari 2013

Wie ist es mir bis jetzt im BFW ergangen?

Vorige week moest ik voor typles (computervaardigheden) een tekst
schrijfen over hoe het mij tot die tijd beviel in Düren. Ik vond het
wel leuk om deze tekst met jullie te delen. Het is een Duitse tekst,
dus sorry voor de Nederlandse lezers. Nu hebben mijn Duitse vrienden
eens iets aan mijn blog :) Veel plezier ermee!

(BFW staat voor: Berufsförderungswerk)

29. Januar 2013

Wie ist es mir bisher im BFW ergangen?

Es ist jetzt schon meine vierte Woche hier im BFW. Es gefällt mir hier
bis jetzt ganz gut.

Ich war im September schon mal zur Arbeitserprobung hier. Da habe ich
viele neue Sachen entdeckt. Ich habe zum Beispiel gemerkt dass die
Kurzschrift ganz wichtig ist. Da ich diese bisher noch nicht kannte,
wollte ich sie gerne lernen. Es kann einen sehr gut helfen Texte
schneller zu lesen und zu schreiben.

Bei der Erprobung habe ich auch viele neue Leute kennengelernt. Zwei
davon sind jetzt auch im Januar angefangen. Mit denen bin ich immer
noch gut befreundet. Wir reisen auch immer zusammen. Das lustige ist,
dass einer nur eine halbe Stunde von mir entfernt wohnt. Deswegen
passt das gut und können wir zusammen mit dem Zug fahren.

Nach der Erprobung stand es für mich schon fest dass ich im Januar
hier anfangen möchte. Ansonsten hätte ich nämlich nicht gewusst was
ich machen sollte. Hier kann ich auch richtig was lernen.

Ein paar Wochen vor dem ersten Tag fing ich mit den Vorbereitungen an.
Ich kaufte mir neue Sachen für mein Zimmer so dass ich mich dort auch
wohl fühle.

Am ersten Tag brachten meine Eltern mich zum BFW. Ich war froh dass
ich es hier schon ein wenig kannte und nicht ganz ins kalte Wasser
fallen würde. Ich wusste schon ein bisschen was mich dort erwartet und
wie es dort aussieht. Ich hatte mich an den ersten Tag mit meiner
Freundin und meinem Freund verabredet. Wir warteten gemeinsam bis wir
uns anmelden konnten.

Nach der Anmeldung wurde mir mein neues Zimmer auf Ebene fünf gezeigt.
Es sah gut aus. Wir fingen an es ein wenig einzurichten. Ich hatte
aber nicht soviel Zeit. Ich sollte nämlich direkt meine erste
Mobilitätsstunde bekommen.
Das meiste was mir an diesem Tag gezeigt wurde kannte ich schon aus
der Erprobung. Es war also mehr eine Auffrischung. Mir wurde wohl mein
Klassenraum gezeigt. Das ist natürlich ganz wichtig.

Der erste Tag war sehr stressig. Man bekommt viele Infos. Ich würde
fast sagen viel zu viele. Das schlechte ist, dass ich die
Informationen nicht selber lesen konnte. Alle Anderen bekamen alles in
einer Mappe so dass sie alles noch einmal nachlesen konnten. In
Punktschrift war natürlich nichts da. Etwas was ich persönlich nicht
verstehe an ein BFW. Die meisten können die Punktschrift zwar nicht
wenn sie hier anfangen, aber da ich geburtsblind bin muss ich sie ja
vorher können. Da ich gerne lese und schreibe wäre das natürlich
schlecht wenn ich so was nicht kann. Und in allgemeinen: Wie soll man
sich sonst verständigen oder einen Abschluss machen?

Am nächsten Tag wurde ich an meine Klasse vorgestellt. Da ich schon
ziemlich weit bin auf dem Gebiet von Punktschrift und andere Sachen
darf ich die Grundreha direkt in der F Klasse (Fortgeschrittenen)
anfangen.
Ich fühlte mich direkt sehr willkommen! Mir wurde alles gezeigt und
erklärt. Leider konnte ich noch nicht so viel tun weil ich mich noch
nicht einloggen konnte. Das funktionierte erst in der zweiten Woche.
Trotzdem habe ich in der ersten Woche einiges machen können.

Es war neu für mich um wieder auf Papier zu arbeiten. das habe ich
bestimmt zehn Jahre nicht mehr gemacht. Natürlich habe ich für mich
privat schon mal was in Punktschrift geschrieben, aber nicht mehr für
die Schule. Da haben wir alles digital gemacht.
Ich sollte zeigen was ich alles kann. Zum Glück konnte ich über einen
anderen Account doch ins System gelangen. Auf diese Weise habe ich
noch einiges geschafft.

In der zweiten Woche ging dann alles richtig los. Die Technik
funktionierte endlich richtig und ich konnte endlich loslegen.

Das interessanteste finde ich die Kurzschrift. Damit habe ich in der
Woche angefangen. Es war sehr interessant zu sehen das die Texte die
man schreibt immer kürzer werden. Man fängt natürlich beim Anfang an,
aber wenn man schon ein paar Kürzungen drauf hat merkt man schon dass
alles schneller geht. Das ist wirklich etwas schönes.

Mittlerweile habe ich schon meinen ersten Test geschrieben. Ich war
sehr Zufrieden! Insgesamt hatte ich nur vier Fehler! Davon hätten zwei
nicht sein müssen, aber trotzdem kann ich stolz sein.
Jetzt bin ich bei Kapitel achtzehn und ich finde dass es sehr gut
klappt. Ich finde es immer noch faszinierend wie so ein Text immer
weniger Platz einnimmt.

Was ich auch eine gute Sache finde ist das Programm Express scribe.
Das ist ein Programm womit man Audiodateien abspielen kann. Man
bekommt die Lektionen die man machen muss nicht digital oder auf
Papier, sondern zum hören.
Das gefällt mir sehr gut. Es ist nicht so anstrengend. Man muss nicht
immer zwischen Buch und Textdokument wechseln. Damit spart man Zeit
und Energie. Man kann jederzeit die Lektion pausieren, vor- oder
zurück spulen. Mir gefällt die Methode ganz gut.

Was mir auch Spaß macht ist die Deutsche Sprache. Da ich meine
Abschlüsse in den Niederlanden gemacht habe, habe ich hauptsächlich
auf Niederländisch geschrieben und gesprochen. Meine Familie kommt
auch aus den Niederlanden. Darum habe ich privat auch viel mit der
Niederländischen Sprache zu tun.
Ich konnte zwar Deutsch, aber halt nicht so gut. Ich habe schon privat
angefangen mein Deutsch zu trainieren. Da ich neue Deutsche Freunde
gefunden habe musste ich es wohl machen. Ich kann denen ja schlecht
eine Nachricht auf Niederländisch senden. Auch meine Facebookfreunde
kommen aus beiden Ländern. Damit sie alle verstehen was ich meine,
muss ich wohl beide Sprachen verwenden. Das ist eine gute Sache. Auf
diese Art werde ich schon gezwungen.

Der Deutsch- und Tastschreibunterricht helfen mir auch sehr gut. Da
habe ich schon eine Menge gelernt. Die Lehrer nehmen sich auch die
Zeit um mir alles gründlich zu erklären. Das freut mich sehr!

Ungefähr zweimal die Woche bekomme ich auch Mobilitätstraining. Bis
jetzt haben wir uns um das BFW gekümmert. Ich habe erst die Wege im
Internatsgebäude gelernt. Das ist natürlich sehr wichtig weil ich dort
die meiste Zeit bin. Nach und nach habe ich dort alle wichtigen Sachen
gelernt. Jetzt kenne ich mich endlich aus und kann ich auch alleine
etwas unternehmen.
Nach dem Internat war das Ausbildungsgebäude dran. Da bin ich jetzt
noch mit beschäftigt. Alle Räume die für mich wichtig sind habe ich
jetzt gelernt. Beim nächsten Mal werden wir das noch einmal
wiederholen.
Dann ist der Rest vom Gelände dran. Danach wird es richtig spannend.
Dann werden wir nämlich außerhalb des Geländes üben. Da freue ich mich
auch schon drauf.

Was mir sehr gut gefällt und sehr viel Spaß macht sind die Förderkurse
am Dienstag. Letzte Woche waren die Ersten. Ich habe in der ersten
Stunde Gospel. Das hat direkt meine Aufmerksamkeit gehabt da ich schon
immer singe. Ich habe auch fast drei Jahre Gesangsunterricht bekommen.
Leider konnte ich das nicht mehr weitermachen. Ich hoffe aber dass ich
in der Zukunft noch mal eine gute Lehrerin oder einen guten Lehrer
finde. Wenn die Zeit es zulässt würde ich nämlich gerne weitermachen.

Die Stunde hat mir sehr gut gefallen. Es hat Spaß gemacht um mit den
anderen Teilnehmern zu singen. Ich habe natürlich schon einige
Erfahrung, aber es war trotzdem toll. Ich finde es auch schön wenn ich
anderen mit meinen Gesang eine Freude machen kann.
Ich bin gespannt was wir in den nächsten Stunden machen. Ich freue
mich auf jeden Fall sehr!

Für die zweite Stunde habe ich mich für Entspannungstraining
entschieden. Ich finde es wichtig ab und zu mal ab zu schalten. Da
bietet sich dieser Kurs ja an.
Es war sehr schön. Ich bin gespannt was wir da noch machen werden und
ob man es vielleicht auch in andere Situationen nutzen könnte.

Man merkt an diesen Text dass es mir hier sehr gut gefällt. Ich habe
viele neue Sachen kennengelernt und werde hoffentlich in der Zukunft
noch mehr davon kennenlernen. Ich habe vor in Juli mit einer
Ausbildung an zu fangen. Ich denke das dass hier sehr gut klappen
wird. In der Grundreha kann ich jetzt viel lernen was ich nachher in
der Ausbildung verwenden kann. Ich bin froh dass ich mich für diesen
Weg entschieden habe!

vrijdag 8 februari 2013

Alweer 23 jaar oud/jong

Gisteren was het dan zover. De dag waarop ik 23 jaar oud/jong werd.
Hoe je het ook wilt noemen. Het was een hele leuke dag. Echt om nooit
meer te vergeten.

Ik begon de dag samen met Matthias, mijn vriend. Die gek had de wekker
om 12 uur 's nachts gezet! Ik schrok me dus echt kapot ;). Het was
heel erg grappig en we hebben veel gelachen.

Gisteren was het carnavalsfeest bij ons in de instelling. Daarom
hadden we maar tot 11:11 uur les. Wij hebben onze leraren echter zo
gek gekregen dat we de hele dag geen les hadden. Onze leraar
trakteerde op gebak en wij zorgden voor wat te drinken. Met een lekker
muziekje op de achtergrond was dat zeker wel even vol te houden.

Nadat we hadden gegeten in het café van de instelling was het tijd om
mijn verjaardag te vieren. Bij ons op de verdieping kun je een keuken
plus zitgedeelte huren. Dat heb ik dan ook gedaan. Dat is toch het
makkelijkste. De dag van tevoren hadden we allemaal lekkere dingen
gekocht. We hadden de boel op tijd klaargezet. Rond 15:00 uur zouden
namelijk een aantal vrienden langskomen. Het was erg gezellig.

Mijn klas verwende mij met een Itunes cadeaukaart. Echt super lief!
Van een andere vriend kreeg ik een hele mooie beker waar Happy op
staat. Het cadeautje van mijn vriend heb ik nog te goed; dus ik ben
heel erg benieuwd.

's Avonds hebben we nog met een aantal mensen wat te eten besteld. Het
was erg lekker en gezellig. We hebben veel lol gehad en ik vond het
ook leuk om iedereen weer eens buiten de les te zien. We spreken 's
avonds ook regelmatig af, maar dat is toch anders.

Vandaag hadden we les... Echt een vreemde actie. Vooral als het huis
een feest organiseert waar je alcohol kan kopen... Ik heb natuurlijk
niks gedronken en zat ook lekker om 7:30 uur in de klas. Gelukkig
waren we om 12:15 uur uit.

Daarna ben ik samen met een aantal vrienden met de trein naar huis
gegaan. Ik ben echt super blij dat ik weer thuis ben. Na twee weken
Düren verheug ik me erg op mijn eigen bedje. Dat heb ik namelijk erg
gemist. Ik zoek nog steeds naar een oplossing waarmee ik het in mijn
koffer kan doen :).

Thuis werd ik nog eens door mijn ouders verwend. Ik kreeg onder andere
een Iphone hoes en een hoes voor mijn nieuwste aanwinst, de Ipad
mini!! Verder kreeg ik twee truitjes, Dolce-Gusto producten en
handwarmers die je via usb moet opladen. Het mooiste cadeau is een
kaartje voor de musical Sister act!! Daar heb ik erg veel zin in! Ik
ben benieuwd wanneer we naar Scheveningen zullen gaan...
waarschijnlijk als het wat beter weer is, dat is toch het leukste.

Aanstaande zondag komt er nog familie langs. Mijn vriend komt ook een
paar dagen langs. Ik hoef pas weer op woensdag te beginnen. Eigenlijk
op dinsdag, maar mijn lessen vallen dan uit. Ik kan dus op dinsdag
middag/avond terugreizen. Heerlijk weer even een paar dagen thuis! Ik
ga er lekker van genieten. Natuurlijk vergeet ik jullie ook niet... ik
hoop dat het me lukt om nog een aantal blogjes online te krijgen.
Mochten jullie een suggestie hebben voor een onderwerp, laat het maar
weten!

donderdag 31 januari 2013

Düren; mijn kamer

Ik heb nu al zo veel over mijn leven in Düren verteld dat ik het nu eens tijd vond dat jullie erachter komen hoe mijn kamer eruitziet. Tenslotte breng ik daar de meeste tijd door.

Ik persoonlijk vind de kamer best groot. Je woont tenslotte in een internaat, dus dan verwacht je meestal kleine kamertjes waar je je bijna niet kan bewegen.

Als je binnenkomt vind je meteen aan de linkerkant een deur naar de badkamer. Ja echt waar! Ik heb een badkamer helemaal voor mezelf! Echt luxe toch? In deze badkamer vind je een douche, toilet en wastafel.

Als je verder doorloopt vind je aan de linkerkant een kast. Deze kast heeft twee deuren aan de voorkant. Daar bewaar ik mijn kleding. Dan gaat de kast de hoek om en heb je drie deuren boven elkaar.

In het onderste deel zit een klein koelkastje. Je kan er niet veel in kwijt, maar voor mij is hij nu nog perfect. Het middelste deel van de kast kun je op slot doen. Hier kun je dus waardevolle dingen in bewaren. In het bovenste deel heb ik mijn serviesgoed en dat soort dingen staan. Je hebt daar namelijk een aantal planken en die kan ik daar mooi voor gebruiken.

Als je doorloopt vind je ook weer aan de linkerkant mijn bed. Boven het hoofdeinde zitten ook nog eens planken waar je van alles op kwijt kan. Verder kun je de onderste plank omhoog doen. Daaronder bevind zich een grote ruimte, een soort kist, waar je ook spullen in kan doen.

Na het bed volgt het bureau. Dit is best groot.
Dan loop je tegen de vensterbank en verwarming aan. De vensterbank is heel groot en heel breed. Echt ideaal om als een soort van aanrecht te gebruiken. Hier doe ik de afwas en bewaar ik allerlei spulletjes.

Aan de rechter muur vind je een ladekastje. In deze laatjes bewaar ik mijn etensware en koffie en thee en dergelijke. Op het kastje staat mijn Dolce-Gusto koffiezetapparaat en mijn waterkoker. Altijd handig! Ze worden ook vaak gebruikt.

Naast dat kastje staat nog een stoel. Verder is de muur leeg. Ja, ik vind het ook een rare indeling en had bijvoorbeeld graag mijn bed of bureau aan die muur gehad. Helaas is dat niet mogelijk omdat alle meubels, dus de kast, het bed en het bureau, aan elkaar vast zitten. Niet echt handig... maar ik kan het helaas niet veranderen. Of ik moet een keer een zaag meenemen ofzo, maar of ze daar blij mee zijn?

Ik vind het opzich een hele mooie kamer. Ik heb alles wat ik nodig heb en het beste is natuurlijk de badkamer. Fijn dat je hem lekker voor jezelf hebt!

Persoonlijk had ik het leuk gevonden als er wat meer kleur was. Nu zijn alle muren wit en je mag niks ophangen. Dat is wel jammer. Nu kun je zeggen: "Ze is blind, dan heeft ze daar toch niks aan?" Thuis hangen al mijn muren vol met foto's en ik zie er geen bal van... Het gaat gewoon om het idee; dat je weet dat het er is omdat het een bepaalde waarde voor je heeft. Kleuren zie ik gelukkig nog; dus een kleurrijke muur zou wel leuk zijn geweest.

Ach, ik mag niet klagen! In heel veel instellingen ben je er slechter aan toe.... Ik ben erg tevreden en denk dat ik het er wel een tijdje uit kan houden.

maandag 28 januari 2013

Düren; week 3

Het gaat heel goed in Düren. Zowel op werkgebied als op privégebied.

De leraren zijn heel erg aardig en helpen waar het maar kan. Omdat ik wat probleempjes met de Duitse taal heb, heb ik daar extra aandacht voor nodig. Ze geven mij gewoon de aandacht die ik nodig heb. De vraag kan nog zo gek zijn, dat is voor hun geen probleem. Echt super fijn en aardig!

Met het verkorte braille gaat het ook super goed. Ik heb nu al 15 hoofdstukken doorgenomen en afgelopen donderdag moest ik een onverwachte toets doen. Ik moest zinnen overschrijven van het gewone braille naar het verkorte braille. Het ging heel erg goed!

Vrijdag kreeg ik de uitslag en ik had maar vier foutjes!! Een fout was een slordigheidsfoutje en een andere domme fout was de datum. Ik schreef in plaats van 2013 2413... nou, dan hoop ik dat ik al klaar ben met de opleiding.

Ik moest ook een leestest doen. Dat wil zeggen dat ik een tekst voor moest lezen. De tekst was in het verkorte braille van het niveau waarop ik nu bezig ben. Dat ging ook super! De leraar was erg tevreden en zei dat het de goede kant op gaat.

Verder hebben we deze week nog een aantal dingen gedaan. Zo hebben we een aanvraag voor Wifi de deur uit gegooid. Ik ben nu nog bij iemand anders ingelogd, maar de situatie is niet echt handig. Daarom wil ik onafhankelijk zijn en mijn eigen Wifi aansluiting hebben. Deze gebruik ik dan samen met mijn vriend en eventueel nog met iemand anders.

Verder hebben we donderdag avond met ons vaste groepje weer muziek gemaakt! Dat was echt te gek! Dit gaan we snel weer doen! We moeten nu nog bedenken wat we allemaal willen spelen/zingen. Ik heb er echt zin in!

Zodra er weer iets spannends gebeurd horen jullie dat natuurlijk hier!

zaterdag 26 januari 2013

En toen reed de trein gewoon door...

Afgelopen maandag ging ik met de trein terug naar Düren. Ik heb tijdens de testweek iemand ontmoet die bij mij in de buurt woont. Hij is nu ook begonnen met de opleiding. We hadden afgesproken om samen te reizen op de momenten dat dat mogelijk is. We zijn namelijk niet altijd dezelfde weekenden thuis. Dit omdat ik vaker naar huis ga.

Op die maandag waren er sowieso veel vertragingen vanwege de sneeuw die er lag. Bij de eerste trein ging alles goed. Hij ving me op het station op en we gingen samen verder op pad.

Bij de tweede trein begon het al... we hadden 25 minuten vertraging..... gezellig! We hadden op het station met een vriendin afgesproken. Zij zou verder met ons meereizen.

Gelukkig was er geen extra vertraging bijgekomen. We stapten dus in de trein en zouden nog steeds ruim op tijd aanwezig zijn.

We moeten in Düren op het station uitstappen. Daar moeten we nog met een klein treintje richting een stationnetje bij ons in de buurt. Alles ging goed. Mijn vriendin had mijn koffer in haar hand en stapte uit de trein. Daarna wilden onze vriend en ik volgen, maar nee, dat mocht dus niet meer. De deuren waren al geblokkeerd en er was geen beweging meer in te krijgen. Wat we ook probeerden, de trein reed opeens door....

Daar stonden we dan. De trein reed door en we wisten niet waar naartoe.
Gelukkig was er iemand die ons verder kon helpen. Ze moest toevallig ook uitstappen bij het volgende station en wist dat er over een paar minuten een trein terug zou gaan. Ze bracht ons daar naartoe.
We stapten in de trein en reden terug naar het station in Düren. Gelukkig had mijn vriendin mijn koffer meegenomen. Anders had ik dat probleem ook nog gehad.

Op het station was geen enkele taxi te vinden. Dan maar een halfuurtje wachten op het treintje. Ik had nog wat te eten meegenomen. Gelukkig maar, want het eten hadden we gemist.

We kwamen net op tijd aan. Nadat ik mijn spullen had opgeruimd en even wat had gedronken ging ik richting klas. Het verhaal begon zich al te verspreiden. Iedereen vond het raar dat de trein gewoon doorreed en de deuren maar zo kort open waren.

We vermoeden dat de machinist tijd wilde inhalen omdat er steeds sprake was van vertraging. Ze hadden dus blijkbaar niet opgelet en zagen dus niet dat er nog mensen uit wilden stappen. Echt niet normaal, maarja we kunnen er niks aan doen. Gelukkig is het nog goedgekomen en was ik niet helemaal alleen. Dan was ik helemaal van slag denk ik. Gelukkig zitten er altijd veel mensen in de trein die je op weg kunnen helpen en ik heb natuurlijk ook de telefoonnummers van de instelling die van belang zijn.

Het was in ieder geval een groot avontuur. Ik hoop alleen dat ik het niet nog een keertje meemaak.

zondag 20 januari 2013

[Ik hou van...] Mijn vrienden

Vrienden; het is een ruim begrip. Wie reken je tot je vrienden en wie niet? Soms is dat toch erg lastig... Vroeger op de basisschool zei ik al snel dat iemand mijn vriend of vriendin was. Later werd dat wel anders. Dan merk je echt wie je kan vertrouwen en op wie je altijd kunt rekenen. Natuurlijk moet dat ook wederzijds zijn; anders is het geen evenwichtige vriendschap. De meeste vrienden ken ik van mijn oude school. Toen ik daar nog zat zag ik ze dagelijks. Helaas is dat nu niet meer mogelijk. We wonen allemaal op verschillende plaatsen en daarom is afspreken vaak lastig. Vaak is het zo dat je er een weekend logeren aan moet koppelen. Anders heeft het afspreken bijna geen nut. Met mijn vrienden die ik van school ken heb ik veel contact via de sociale media zoals Facebook. Dat is een hele fijne uitvinding. Zo kun je toch met elkaar communiceren en lijkt het net of je nog elke dag in de pauze zit te kletsen. Er zijn maar een aantal mensen waarvan ik zeg dat ze echt goede vrienden zijn. Ik weet dat ik aan deze vrienden allerlei dingen kwijt kan zonder dat ze het doorvertellen. Andersom is dat natuurlijk ook zo. Het is grappig hoe vriendschappen kunnen veranderen. Zo heb ik nu een veel hechtere vriendschap met mensen die ik op school nauwelijks sprak en juist met mensen die ik heel veel sprak een veel minder hechte vriendschap. Dat is toch wel vreemd, maar op het moment waarop je elkaar onregelmatig ziet weet je pas wie echt je vrienden zijn. Het is grappig dat de band naderhand soms sterker wordt dan eerst. Ik hou van mijn vrienden omdat ze moeite doen om in contact te blijven. Ik doe dat natuurlijk ook. Ik hou van mijn vrienden omdat je soms gewoon een spontane e-mail krijgt met alleen maar de vraag hoe het met je gaat. Ik hou van mijn vrienden omdat ze soms op het idee komen om een leuk sinterklaas/kerstfeestje te houden met een etentje na afloop. Ik hou van mijn vrienden omdat ik soms gewoon een prikbordbericht krijg. Er zijn heel veel redenen waarom ik van mijn vrienden en de vriendschap hou. Die kan ik alleen niet allemaal opschrijven omdat ze soms te persoonlijk zijn en omdat het er gewoon heel veel zijn. Natuurlijk heb ik nu ook weer nieuwe vrienden ontmoet. De tijd zal leren hoe die vriendschappen zich ontwikkelen. Ik hoop in ieder geval dat we een gezellige tijd tegemoet gaan. Ik vind het ook leuk om deze vrienden regelmatig te zien. Dat is natuurlijk ook iets wat bij vriendschap hoort. Gelukkig zie ik volgende maand een groot aantal van mijn vrienden weer bij een housewarming van een vriendin.

zaterdag 19 januari 2013

Dekselse problemen

Dat wat me deze week weer overkwam kan volgens mij echt alleen mij overkomen.

Ik heb in Düren een set bakjes die je in elkaar kan stapelen van groot
naar klein. Bij elk bakje hoort ook een deksel. Zo heb ik dus zes
bakjes en zes deksels die allemaal in elkaar gestapald zijn.

Ik had twee van de bakjes gebruikt en wilde het allemaal opruimen. Van
één bakje had ik het deksel niet gebruikt. Deze had ik op de plank
gelegd zodat ik hem er later weer in kon doen.

Ik had alles opgeruimd. Op een gegeven moment dacht ik aan het deksel
op de plank. Dat wilde ik ook nog even opruimen, maar ik kon het niet
meer vinden.... Ik heb alles afgezocht.

Mijn vriend en een vriendin hebben ook overal gekeken, maar niemand
van ons kon het deksel vinden. Ik snapte er niks van en had onderhand
de hele kamer op z'n kop gezet.

Deze week wilde ik weer zo'n bakje gebruiken. Ik dacht weer aan het
dekselgebeuren en besloot nu nog eens goed te kijken. Ik haalde alles
uit elkaar en jahoor... hij zat gewoon op de plaats waar hij
hoorde.... ik had het dus toch goed opgeruimd, maar dat op de een of
andere manier niet echt beseft.

Ja, soms heb ik van die rare momenten. Op zo'n moment noem ik mezelf
ook echt "blind"!

vrijdag 18 januari 2013

Düren; week 2

De tweede week in Düren is voorbijgevlogen! Het gaat heel erg goed! Ik
heb van alles meegemaakt en daarom zal ik hier over de belangrijkste
dingen iets schrijven.

Ik kan eindelijk fatsoenlijk inloggen. Dat betekent dat ik nu een
account heb waar ik documenten op kan slaan en ook documenten van het
netwerk kan bekijken. Gelukkig is dat nu allemaal goed. Ik heb hier
namelijk een week op zitten wachten.

Deze week werden mijn computervaardigheden getoetst. Volgens mij was
dat wel in orde. Een paar dingetjes ga ik nog eens goed bekijken, maar
verder zit dat wel goed.

Ik heb ook een dictee gedaan zodat ze kunnen zien hoe goed mijn
typevaardigheden zijn. Dat ging ook erg goed.

Verder ben ik begonnen met het verkorte braille. Daar heb ik de meeste
tijd aan besteed. Het is toch best pittig! Ik zit nu nog in het
makkelijke gedeelte. Natuurlijk wordt dat per hoofdstuk steeds
moeilijker. Tot nu toe lukt het me goed. Ik heb het werk tot en met
hoofdstuk acht af. De eerste zeven hoofdstukken hebben we ook al
nagekeken en ik hoefde alleen dingen uit de laatste twee hoofdstukken
te verbeteren. Dat gaat lekker!! Zoals gezegd; dit is nog maar het
begin.

Mobiliteit ging ook goed. Ik ken het hele woongebouw nu en weet alle
belangrijke dingen te vinden. Volgende week gaan we, als het weer het
toelaat, het terrein buiten bekijken. De volgende stap is het leren
naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Daarna is het station aan de
beurt.

Verder was het 's avonds heel erg gezellig. We hebben lekker veel
afgesproken en gezellig gekletst.
Volgende week dinsdag beginnen er extra cursussen. Dat wil zeggen dat
je op dinsdagmiddag zelf mag kiezen waar je les in wilt hebben. Dat
kunnen allerlei dingen zijn. Gewoon iets wat je leuk vind of iets waar
je nog aandacht aan wilt besteden voor je opleiding.

Ik zit bij de gospelcursus. Ik ben daar heel erg benieuwd naar en
vraag me af hoe dat zal gaan. Ik heb namelijk weer zin om flink te
zingen!
De tweede cursus is een ontspanningscursus. Daar ben ik ook erg
benieuwd naar. Ik vraag me af wat ze daar precies gaan doen. Het
klinkt in ieder geval heel erg interessant.

Volgende week willen we ook weer 's avonds muziek maken. Daar heb ik
ook zin in! Misschien horen jullie er binnenkort wel meer over.

Ik heb op het moment niet altijd internet, maar daar wordt heel hard
aan gewerkt. Eerst kon ik namelijk bij iemand in de buurt inloggen,
maar dat is nu even niet meer mogelijk. Ik ga nu zelf Wifi regelen.
Dat is toch het makkelijkste. Dan heb je namelijk nergens last van en
kun je alles zelf bepalen.

Zodra ik nieuws heb of er iets interessants is gebeurd lezen jullie het hier!

zondag 13 januari 2013

Düren; De andere 3 dagen

De andere dagen gebeurde er niet zo heel veel bijzonders. Daarom ga ik
ze maar samenvatten.

Voor de opleiding kon ik nog niet echt goed mijn gang gaan omdat ik
niet in kon loggen op de computer. Dat was irritant. Zo kon ik ook
niet rondkijken en het systeem een beetje ontdekken, maar dat komt
hopelijk deze week goed.

Gelukkig kon ik via een ander account toch een paar opdrachten maken.
Voor de Duitse les moest ik een dictee maken. Op die manier kunnen ze
zien waar ik nog aandacht aan moet besteden. Dat is natuurlijk fijn.
Ik had er een goed gevoel over. Deze week krijg ik de uitslag.

Voor typles moest ik ook een soort dictee doen. Ja, echt waar hoor...
typles..... Natuurlijk kan ik goed typen en heb ik het eigenlijk niet
nodig; toch zijn er dingen die ik nog moet leren. Zo moet ik me het
Duitse toetsenbord eigen maken. Door alle Nederlandse systemen ben ik
een qwerty-toetsenbord gewend. In Duitsland werken ze met een
qwertz-toetsenbord. Dat is wel even wennen.
De gewone letters zijn geen probleem. Ik moet er alleen aan wennen dat
de y en de z andersom zitten. Verder hebben de ä ü ö en ß nu ook een
eigen toets. en dat is wel even anders. De leestekens en andere tekens
moet ik ook nog leren. Dat komt wel goed. Ik heb er een goed gevoel
over. Ik mag op de helft van de lesstof beginnen, dus dat wil wel wat
zeggen over mijn niveau denk ik.

Verder heb ik nog braillelessen. Hierin zal ik voornaam aandacht
besteden aan het verkorte braille en aan het werken met de
brailleleesregel die ze daar gebruiken.
Deze week moest ik laten zien wat ik kan op het gebied van braille. Ik
moest teksten overschrijven. De tekst las ik via de brailleleesregel
en vervolgens moest ik ze op papier brailleren. Voor het verkorte
braille zal ik de gewone braillemachine ook weer meer moeten gaan
gebruiken.
Op donderdag hadden we gymles. Dat was voor mij even een verrassing
omdat ik niet wist dat ik dat op het rooster zou hebben. Ik had me dus
niet voorbereid en geen gymspullen meegenomen. Gelukkig was dat niet
erg. Ze doen daar verschillende dingen met gym en gaan bijvoorbeeld
ook vaak wandelen. Daarom was het ook geen probleem dat mijn
klasgenoot en ik gingen wandelen. Dat was gezellig. Op die manier
konden we elkaar ook goed leren kennen.

Verder was het nog een gezellige week. We hebben veel gekletst en ook
een keer een lekkere pizza besteld.

Het was een hele leuke eerste week. Ik zal in de toekomst niet meer
van alle dingen een verslag maken; dat zou een beetje veel zijn omdat
er niet elke dag iets bijzonders gebeurd. Belangrijke en leuke dingen
zal ik natuurlijk wel met jullie delen.

Het is nu nog belangrijk om een goede dagindeling te vinden en ook
genoeg rust voor jezelf te pakken. Anders ben ik bang dat het op een
gegeven moment te veel wordt. Ik weet zeker dat het na een tijdje
allemaal op z'n plek zal vallen.

zaterdag 12 januari 2013

Düren; dag 2

Op dag twee werden we eerst door de directeur begroet. Daarna kregen
we natuurlijk weer heel veel informatie. Toen werden we ingedeeld en
moest iedereen naar de opleiding of vooropleiding die hij of zij gaat
doen.

Ik moest naar de vooropleiding voor vrailletechnieken en dat soort
dingen. Hier ga ik het verkorte braille leren, aan mijn Duits werken
en nog wat andere dingen doen.

Eerst zaten we met z'n allen bij elkaar en werd er door de leerlingen
die nu in het tweede deel van de opleiding zitten verteld hoe het er
allemaal aan toe gaat.
Het leuke is dat ik meteen bij deze groep terecht kom. Dit omdat ik al
heel veel basiskennis heb en het bij mij niet meer om het leren van
braille en dat soort dingen gaat.

Na deze informatie gingen we naar ons klaslokaal. Daar werd ik eerst
rondgeleid en stelde ik me aan iedereen voor. Ik voelde me meteen heel
erg welkom en dat maakte me wel heel erg blij. Natuurlijk was ik in de
groep al bekend omdat mijn vriend over mij had verteld..... Het was
dus meteen gezellig.

Tijdens het tweede deel van de ochtend heb ik niet zo heel veel kunnen
doen. Dit omdat ik me niet in kon loggen op de computers. Ze moeten
voor mij nog een account aanmaken. Blijkbaar hebben de technici daar
heel veel te doen want ik kon de hele week niet inloggen. Heel
irritant!!

Gelukkig is er voor alles een oplossing. Ik kon inloggen met de
gegevens van een leerling die al weg was. Zo kon ik toch nog wat
dingen doen.

's Middags kregen we weer allerlei informatie over het wonen en leven
in het gebouw en daarbuiten. Ja, en ook nu wist ik het meeste al omdat
ik alles al tig keer had gehoord.

vrijdag 11 januari 2013

Düren; dag 1

Sorry, maar mijn eerste week in Düren zit er alweer op zonder dat ik
iets van me heb laten horen. Ja, nu begint ze natuurlijk met dingen
als: "Ik had het druk, geen tijd". Nou, heel eerlijk, dat is ook
gewoon de reden. Ik beloof dat ik het allemaal in zal halen en jullie
van allerlei dingen op de hoogte zal brengen. Vandaag begin ik met dag
één.

Op maandag zeven januari brachten mijn ouders mij naar Düren. Wat ik
daar allemaal ga doen kun je terugvinden in mijn blogarchief.

Met een auto vol spullen gingen we op pad.
Toen we een tijdje onderweg waren schoot me opeens te binnen dat ik
mijn stok niet in had gepakt.... Dat is natuurlijk het domste dat je
kan overkomen als blinde.
Ik gebruik mijn stok thuis nauwelijks; daarom heb ik er denk ik niet
aan gedacht. Toevallig zei ik een dag van tevoren wel dat ik aan mijn
stok moet denken, maarja, tegenwoordig maar alle spullen meteen
klaarzetten.

Toen we de tweede keer vertrokken hadden we echt alles.
We waren lekker op tijd aanwezig. Er kwamen veel nieuwe mensen die
zich in moesten schrijven; dus we moesten even wachten. Gelukkig was
mijn vriendin er al en verscheen een andere vriend kort daarna. Ook
mijn vriend kwam even langs.

Nadat ik me had aangemeld kreeg ik de sleutel voor mijn kamer. Mijn
kamer zit op verdieping vier. Daar noemen ze het wel de vijfde
verdieping omdat ze de begane grond als één tellen.
Mijn kamer zit lekker dichtbij mijn vrienden.

Nadat ze de kamer controleerden en alles goed was begonnen we met
spullen uitpakken. Ik moest alleen snel weg omdat ik nog iets wilde
eten en daarna al meteen zou beginnen met mobiliteit.
Mijn ouders gingen in de tussentijd boodschappen voor mij doen. Altijd
handig als je een auto bij de hand hebt.

Tijdens de mobiliteit herhaalden we eigenlijk alleen maar de dingen
die ik in september tijdens de test ook leerde. Het enige nieuwe was
dat ik mijn klaslokaal moest kunnen vinden. Dat ging allemaal heel
goed.

Ik krijg nu ongeveer twee keer per week mobiliteitstraining. Eerst
voor de routes in en om het gebouw en later ook wat dingen in de stad
en op het station.

Daarna had ik een gesprek met een begeleider. Ja, ik kreeg weer lekker
veel informatie...

Daarna heb ik mijn kamer nog wat ingericht en zijn mijn ouders naar
huis gegaan.
Wij hadden met z'n allen een infomiddag over het internaat. Veel
dingen wist ik al van toen, maarja, het is nooit verkeerd om iets
vaker te horen.

Daarna hebben we wat gegeten en gezellig gekletst. Ik heb nog wat
andere mensen ontmoet. Het was heel erg gezellig.
Tot slot heb ik mijn koffer nog uitgepakt en de boel opgeruimd. Het
was een lange dag.....

Wordt vervolgd!

zondag 6 januari 2013

Een nieuw hoofdstuk

Nu is het dan toch echt zo ver!! Wat is de tijd toch voorbijgevlogen....

In september ging ik twee weken naar Düren om te kijken of het iets
voor me is. Je kunt mijn ervaringen daarover terugvinden in het
blogarchief. De blogjes heten Düren update.

Na lang nadenken besloot ik dan toch om daar een opleiding te gaan
volgen. Nu is het dus zo ver en ga ik morgen beginnen..... Wat
spannend allemaal!!

Tijdens het afgelopen weekend heb ik al mijn spullen ingepakt en wel
duizend keer gecheckt of ik alles heb. De auto zit propvol met
allerlei dingen die ik nodig heb of denk te hebben.

Het is echt raar om morgen al te vertrekken. Eerst weet je dat je nog
drie maanden de tijd hebt. Dan worden die drie maanden opeens weken en
dan opeens dagen.... Zo snel gaat het allemaal.

Morgen begint dus een nieuw hoofdstuk van mijn leven. Ik zal daar een
mooie kamer krijgen met eigen douche en wc. Deze ga ik alleen
inrichten met de spullen die ik echt nodig heb. De kamerindeling is
namelijk nogal vreemd, maar daar krijg je later nog meer dingen over
te lezen.

Morgen brengen mijn ouders me weg. Als ik daar aankom moet ik me
melden en word ik denk ik een soort van ingeschreven. Ik moet allerlei
papieren meebrengen. Daarna krijg ik een kamer en mag ik die al een
beetje inrichten.

's Middags moet ik al beginnen. Geen idee wat ik dan precies moet
doen, dat horen jullie ook nog wel.

Mijn ouders zijn van plan om wat langer te blijven. Ze gaan dan voor
mij nog wat boodschappen doen. Dat is natuurlijk erg lief en handig.

Hoe mijn dag en verdere week eruit gaat zien weet ik natuurlijk nu nog
niet. Dat komt allemaal vanzelf wel. Ik zal in ieder geval proberen om
zo veel mogelijk ervaringen met jullie te delen.

Ik weet niet hoe het zit met internet. Het zou kunnen dat ik bij
iemand kan inloggen totdat ik mijn eigen internet geregeld heb.
Het is lastig om via de Iphone te bloggen. Daarom kies ik ervoor om
het gewoon op mijn laptop te doen. Mocht ik daarmee niet online komen
houden jullie het van me tegoed. Dan verschijnt het allemaal zodra ik
ergens verbinding heb.

Meestal kom ik in de weekenden thuis; daar heb ik in ieder geval
internet dus dan komt het wel goed.

Dat is ook eventjes wennen hoor. Het feit dat ik doordeweeks niet meer
thuis ben, maar alleen in het weekend. Om het weekend mag je ook in
Düren blijven, maar ik ben niet van plan om dat altijd te doen. Dat
bekijk ik per keer wel. Soms is het natuurlijk leuk om daar te
blijven. Dan kun je bijvoorbeeld leuke dingen doen met je vrienden.
Het is doordeweeks toch lastiger om op pad te gaan vanwege je werk.

Morgen gaat het dus allemaal beginnen..... Ik vind het heel erg
spannend en ook heel erg moeilijk. Ik vind het leuk, maar ook weer
niet.... Ik laat het gewoon op me afkomen en dan komt het wel goed.
Gelukkig kun je altijd contact houden met je vrienden en familie! Dat
is een grote steun!

donderdag 3 januari 2013

Nederlands/Duits

Maandag begin ik met mijn opleiding in Düren. Ik denk dat dat inmiddels wel bekend is... Zoals jullie denk ik wel kunnen raden is dit een Duitse opleiding. Dat betekent dus dat ik in het Duits moet schrijven en praten. Praten is niet zo een groot probleem, schrijven is nog wat moeilijker. Ik heb tot nu toe alleen maar in Nederland op school gezeten. Daarom heb ik niet zo heel veel in het Duits geschreven. Ik probeer al sinds een tijdje mijn schriftelijke Duits te verbeteren. Ik moet zeggen dat het me al aardig lukt. De vrienden die ik in Düren ontmoet heb zijn daarbij natuurlijk een grote hulp. Als ik met ze wil communiceren via What's app of Facebook moet dat natuurlijk in het Duits. Ik vind zelf dat ik al behoorlijk vooruit ga. Facebook is ook een grote hulp. Doordat ik vrienden heb die uit Duitsland en Nederland komen is het natuurlijk belangrijk dat ze het allemaal begrijpen. Daarom plaats ik vaak dingen in twee talen. Dat gaat ook aardig goed vind ikzelf. Laatst betrapte ik me erop dat ik iets in het Nederlands wilde schrijven, maar dat in het Duits deed. Nou, dan gaat het dus echt de goede kant op denk ik... In het Duits schrijf je dan met dubbel n. Jahoor, dat deed ik dus ook in een Nederlandse zin waar het dus met één n moet. Soms ontdek ik het tijdens het typen en kan ik me snel verbeteren. Natuurlijk is het goed dat ik de belangrijke dingen van de Duitse taal al redelijk goed oppik, maar toch is het irritant dat ik me soms vergis. Ik hoop dat dit niet veel vaker voorkomt. Daarom moet ik ook flink in het Nederlands blijven schrijven. Gelukkig heb ik veel Nederlandse familie waarmee ik kan mailen, mijn blog waar ik lekker uitgebreid mijn dingen op kwijt kan en natuurlijk mijn Facebookpagina. Ik vind het belangrijk dat je de talen goed blijft scheiden en dat je ze allebei goed beheerst. Daarom is het fijn dat ik allebei de talen ook goed in de praktijk kan toepassen. Het mag namelijk niet gebeuren dat het een grote mengelmoes aan Duits en Nederlands door elkaar wordt....

woensdag 2 januari 2013

Oud en nieuw 2012

Dit jaar is al bijna twee dagen oud, maar hier toch nog een klein verslagje van mijn Oud en nieuw. Op maandagmiddag bracht mijn moeder mij naar Nijmegen waar familie van mij woont. We gingen eerst bij mijn peetoom en zijn gezin langs. Daar hebben we gezellig gekletst en wat gedronken. Natuurlijk moest hond Does ook even geaaid worden. Daarna ging ik naar mijn oudtante. Ze had me uitgenodigd om te blijven logeren. Over onze avond kan ik eigenlijk heel kort zijn. We hebben lekker veel gekletst, heerlijk gegeten en gezellig televisie gekeken. Het toeval wilde dat ik een Wifi verbinding vond; dus ik kon tussendoor ook gezellig op Facebook en What's app. Dat is op dagen als Oud en nieuw natuurlijk geweldig. Het regende eigenlijk bijna de hele avond. Ze waren flink aan het knallen buiten en we hadden allebei geen zin om de deur nog uit te gaan. Daarom zijn we gezellig thuis gebleven. Toen de klok twaalf uur sloeg was 2013 dan eindelijk aangebroken. We wensten elkaar een gelukkig nieuw jaar. Daarna werd familie gebeld en werden er door mij berichtjes naar vrienden en vriendinnen gestuurd. Mijn vriend kreeg het zelfs voor elkaar om mij precies om twaalf uur een berichtje te sturen. Na een tijdje zijn we naar bed gegaan en hebben we lekker uitgeslapen. Na het ontbijt heb ik me aangekleed en mijn spullen ingepakt. Dat was maar goed ook, want net op het moment dat ik klaar was stonden oma en opa al voor de deur om me op te halen. Ik heb ook nog hele leuke en nuttige cadeautjes voor Düren gekregen. Mooie bekers en een theedoos. Dat is natuurlijk altijd handig en lief. Na een tijdje gingen we naar mijn peetoom om mijn oom op te halen. Die was daar blijven logeren. Natuurlijk werd hondje Does nu ook weer lekker verwend. Na het eten van een kop soep zijn we naar huis gegaan. Thuis heb ik al mijn spullen uitgepakt, bijgekletst met mijn ouders en verder niks bijzonders meer gedaan. Het was een geslaagd Oud en nieuw!! Eens kijken wat 2013 ons allemaal brengt!

dinsdag 1 januari 2013

2013

Precies op dit moment is het zover; de start van het jaar 2013! Wat gaat dit nieuwe jaar ons brengen? Ik heb eerlijk gezegd geen idee omdat je natuurlijk nooit weet wat er precies gaat gebeuren. Gelukkig maar... Het jaar 2013 brengt mij in ieder geval een hoop nieuwe dingen. Zo begin ik volgende week met mijn nieuwe opleiding. Eerst de vooropleiding en dan begin ik in juli met het echte werk. Natuurlijk is het ook een grote stap dat ik naar Düren ga. Ik kom dan doordeweeks niet meer thuis. Dat is even een omschakeling, maar ik denk dat je daar na een tijdje wel aan gewend raakt. Verder word ik in februari alweer 23 jaar. Wat vliegen de jaren toch voorbij.... Verder ga ik in februari als alles goed is naar een vriendin in Friesland. Ik ben uitgenodigd voor haar housewarming. Ik denk dat dat weer hartstikke gezellig wordt. Verder heb ik nog geen afspraken voor 2013 in mijn agenda staan. Ohja, toch wel; op 6 september ons jaarlijkse familieweekend. Daar verheug ik me nu al enorm op!! We zien vanzelf wel wat het jaar ons brengt. Laten we hopen dat het veel goede en positieve dingen zijn. Negatieve dingen kunnen we allemaal niet gebruiken. Ik wens alle lezers van deze blog een heel gelukkig en gezond 2013 toe. Mochten jullie nog leuke ideeën of suggesties hebben voor deze blog in 2013 mogen jullie dat altijd laten weten. Het zou kunnen dat het bloggen wat minder wordt vanwege alle nieuwe veranderingen, maar ik probeer jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van alle dingen die ik beleef.