Housewarming in Leeuwarden

Gisteren was een hele leuke en gezellige dag! Op deze dag had ik me al
heel erg lang verheugd. Marrit, een goede vriendin van me hield op
deze dag namelijk haar housewarming.

Marrit heeft sinds januari haar eigen kamer in Leeuwarden. Daar
studeert ze ook.

Gisteren was het dan eindelijk zover! Mijn vader bracht me 's ochtends
naar Nijmegen naar twee andere vrienden. We zouden samen met de trein
naar Leeuwarden gaan. Dit ging gelukkig allemaal goed. 's Middags rond
een uur of drie waren we bij Marrit. We werden hartelijk ontvangen.
Tristin mijn andere goede vriendin was er ook. Er waren ook nog twee
vrienden van Marrit die wij niet kenden. Het was hel erg leuk en het
klikte meteen.

Marrit en Tristin kregen van mij allebei een cadeautje. Marrit voor in
haar nieuwe huisje en Tristin omdat ze vorige maand jarig was. Ze
kregen twee glaasjes voor waxinelichtjes. Deze waren in een mooie doos
verpakt. Ze waren er gelukkig erg blij mee.

Er waren lekkere hapjes en er was heel veel gezelligheid. Wat ook leuk
was, was dat een vriend van Marrit zijn gitaar had meegenomen. We
hebben met z'n allen muziek gemaakt. Dat was echt enorm leuk!

's Avonds werden we nog verwend met lekkere groentesoep en stokbrood.
Helaas ging de dag veel te snel voorbij. Rond 19:15 uur moesten we
namelijk weer vertrekken.

De terugreis verliep ook goed. We waren rond 22:15 in Nijmegen. Mijn
moeder stond al op me te wachten. Ik was dus nog redelijk op tijd
thuis.

Het was een leuke en gezellige dag om nooit meer te vergeten. Het is
zeker voor herhaling vatbaar!

Just the way I am!

Ik heb al vaak geblogd over mijn onzekerheden die ik voel als blinde
vrouw. Zo heb ik het soms erg moeilijk met mijn uiterlijk. Dat is niet
het belangrijkste en ook niet waar het in het leven werkelijk om gaat,
maar toch is het een belangrijk iets voor mij. Misschien juist omdat
ik mezelf niet kan zien en daarom graag wil weten of ik er goed
uitzie. Niet alleen dat, maar ook het feit dat het moeilijk is om zelf
je eigen stijl te bepalen. Gelukkig kan ik nog kleuren zien en zo ook
een beetje bepalen of ik iets mooi vind of niet. Toch vind ik het
moeilijk om steeds naar anderen te moeten luisteren. Ze bedoelen het
goed en ik vertrouw het allemaal, maar toch. Het is ingewikkeld om uit
te leggen, maar soms vraag ik me af hoe ik er bij zou lopen als ik het
allemaal zelf kon zien en kon bepalen. Zou ik me bijvoorbeeld opmaken
of niet? Zou ik misschien een hele andere kledingstijl hebben? Geen
idee... Ik zal er ook nooit antwoord op krijgen.

Ik vraag me ook vaak af hoe anderen mij zien en of mensen ook weleens
naar mij kijken om degene die ik ben en niet alleen met de gedachte
"Oh zij is blind; wat zielig".
Bij deze dingen heb ik al vaak stilgestaan. Daarom ga ik het nu eens
ergens anders over hebben. Het onderwerp is wel hetzelfde.

Ik heb nu bijna vijf maanden een relatie. Ik ben heel erg gelukkig en
voel me daardoor ook heel erg goed. Er is eindelijk een persoon die
mij accepteert zoals ik ben en die mij door dik en dun steunt.
Omgekeerd natuurlijk ook. We hebben het ook vaak over mijn
onzekerheden zoals het uiterlijk of hoe ik over mijzelf denk. Mijn
vriend is heel erg lief en geeft mij veel complimenten. Zo zegt hij
dat hij mij heel erg mooi vindt en dat ik mezelf absoluut niet moet
veranderen.

Ja, denk ik dan, hij is mijn vriend... Aan het begin wilde ik dat
eerst niet geloven omdat ik eerst zeker wilde weten dat hij serieus
was. Ik ben vaak teleurgesteld. Mensen waren meestal alleen maar in
mijn beperking geïnteresseerd en niet in mijzelf als persoon. Hem kan
mijn beperking echter niks schelen. Hij houdt van mij zoals ik ben.

Met deze blog wil ik mezelf positieve kracht geven. Ik heb er geen zin
meer in om steeds negatief over mijzelf te denken. Daar voel ik me
alleen maar slechter door. Daarom heb ik besloten dat ik de
complimenten van mijn vriend en ook anderen nu serieuzer ga nemen en
er geen negatieve dingen meer achter zoek.

Het nummer Just the way you are van Bruno Mars is eigenlijk op mijn
lijf geschreven. Het is een vlot en lekker nummer als je het zo op de
radio hoort, maar als je eens goed naar de tekst luistert kom je
erachter dat het precies over de dingen gaat waar ik mee zit/zat. Het
gaat over een vrouw die ook onzeker is over haar uiterlijk. Ze wil de
complimenten van haar partner ook niet geloven. Echt precies de
spijker op zijn kop. Het verwoordt precies mijn gevoelens. Het lijkt
wel alsof het over een blinde vrouw geschreven is.

Ik hoorde dit lied laatst toen ik samen met mijn vriend was. Er kwamen
meteen heel veel emoties boven. Dat was ook het moment waarop ik
besloot om het eens van een andere kant te bekijken. Ik hoop dat me
dit zal gaan lukken. Ik krijg in ieder geval heel veel steun van mijn
vriend. Ik wil hem niet meer kwijt!

--------------------------------

Oh, her eyes, her eyes make the stars look like they're not shinin'
Her hair, her hair falls perfectly without her tryin'
She's so beautiful
And I tell her everyday
Yeah, I know, I know when I compliment her, she won't believe me
And it's so, it's so sad to think that she don't see what I see
But every time she asks me do I look okay?
I say
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are
Her lips, her lips, I could kiss them all day if she'd let me
Her laugh her laugh, she hates but I think it's so sexy
She's so beautiful
And I tell her everyday
Oh, you know, you know, you know I'd never ask you to change
If perfect's what you're searching for, then just stay the same
So don't even bother asking if you look okay
You know I'll say
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are
The way you are
The way you are
Girl, you're amazing
Just the way you are
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for awhile
'Cause girl, you're amazing
Just the way you are, yeah

Dinsdagmiddagen

Elke dinsdagmiddag hebben we twee lessen die je zelf mag invullen.
Deze lessen volg je dan een half jaar. Het doel van deze lessen is dat
je iets nieuws leert of je vaardigheden kunt verbeteren. Je kunt van
alles kiezen. Van sport tot Engels. De bedoeling is echter ook dat je
een keer iets totaal anders doet. Iets wat niet direct met je
opleiding te maken heeft. Gewoon zodat je nieuwe dingen kunt leren en
je met iets bezig kan houden waar je anders niet aan toe komt of wat
je gewoon interesseert.

Ikzelf volg de lessen gospel en ontspanningstraining. Ik denk niet dat
ik uit moet leggen waarom ik voor gospel heb gekozen. Ik heb al een
tijdje geen zangles meer en vond het leuk om daar weer mee bezig te
zijn. Ook is gospel een genre waarin ik me nog nooit had verdiept. Dat
leek me wel leuk. Het leek me ook leuk om eens in groepsverband te
zingen.

De docent is echt heel goed. Ze kan heel goed zingen en weet veel van
techniek. Ze geeft zelf ook les. Op technisch gebied heb ik nog niet
echt iets nieuws geleerd, maar dat maakt niet uit. Ik vind het leuk om
de anderen hierbij te helpen en om de reacties van anderen te horen
nadat ze zelf iets nieuws hebben geleerd. Voor mij is het ook weer een
goede training.

We hebben al verschillende liedjes gezongen; één specifiek nummer mag
daarbij natuurlijk niet ontbreken. Dat is Oh happy day. Dit hebben we
tijdens de tweede les gedaan. We mochten ook om de beurt solo zingen.
Dat was leuk. We werden ook in groepen verdeeld. De ene groep zong dan
de eerste stem en de tweede groep de tweede. Erg leuke dingen om te
doen.

Ik vind deze cursus echt erg leuk. Het is ook een leuke afwisseling.
Het is zeker voor een tweede keer vatbaar.

De tweede cursus die ik koos is ontspanningstraining. Dit houdt in dat
je leert hoe je tot rust kan komen en jezelf eens lekker van de wereld
kan afsluiten. Echt heerlijk! Op deze manier vergeet je even alle
drukte van de onafgemaakte dingen en kun je eens lekker relazen.

Dit is ook een goede keuze geweest. Het is best fijn als je op een
bepaald moment in de week even tot jezelf kan komen en even weg kan
dromen.

Ik verheug me altijd op de dinsdagen. Gewoon omdat het even iets
totaal anders is. Ik ben benieuwd welke dingen ik in de toekomst nog
zal kiezen.

Wie ist es mir bis jetzt im BFW ergangen?

Vorige week moest ik voor typles (computervaardigheden) een tekst
schrijfen over hoe het mij tot die tijd beviel in Düren. Ik vond het
wel leuk om deze tekst met jullie te delen. Het is een Duitse tekst,
dus sorry voor de Nederlandse lezers. Nu hebben mijn Duitse vrienden
eens iets aan mijn blog :) Veel plezier ermee!

(BFW staat voor: Berufsförderungswerk)

29. Januar 2013

Wie ist es mir bisher im BFW ergangen?

Es ist jetzt schon meine vierte Woche hier im BFW. Es gefällt mir hier
bis jetzt ganz gut.

Ich war im September schon mal zur Arbeitserprobung hier. Da habe ich
viele neue Sachen entdeckt. Ich habe zum Beispiel gemerkt dass die
Kurzschrift ganz wichtig ist. Da ich diese bisher noch nicht kannte,
wollte ich sie gerne lernen. Es kann einen sehr gut helfen Texte
schneller zu lesen und zu schreiben.

Bei der Erprobung habe ich auch viele neue Leute kennengelernt. Zwei
davon sind jetzt auch im Januar angefangen. Mit denen bin ich immer
noch gut befreundet. Wir reisen auch immer zusammen. Das lustige ist,
dass einer nur eine halbe Stunde von mir entfernt wohnt. Deswegen
passt das gut und können wir zusammen mit dem Zug fahren.

Nach der Erprobung stand es für mich schon fest dass ich im Januar
hier anfangen möchte. Ansonsten hätte ich nämlich nicht gewusst was
ich machen sollte. Hier kann ich auch richtig was lernen.

Ein paar Wochen vor dem ersten Tag fing ich mit den Vorbereitungen an.
Ich kaufte mir neue Sachen für mein Zimmer so dass ich mich dort auch
wohl fühle.

Am ersten Tag brachten meine Eltern mich zum BFW. Ich war froh dass
ich es hier schon ein wenig kannte und nicht ganz ins kalte Wasser
fallen würde. Ich wusste schon ein bisschen was mich dort erwartet und
wie es dort aussieht. Ich hatte mich an den ersten Tag mit meiner
Freundin und meinem Freund verabredet. Wir warteten gemeinsam bis wir
uns anmelden konnten.

Nach der Anmeldung wurde mir mein neues Zimmer auf Ebene fünf gezeigt.
Es sah gut aus. Wir fingen an es ein wenig einzurichten. Ich hatte
aber nicht soviel Zeit. Ich sollte nämlich direkt meine erste
Mobilitätsstunde bekommen.
Das meiste was mir an diesem Tag gezeigt wurde kannte ich schon aus
der Erprobung. Es war also mehr eine Auffrischung. Mir wurde wohl mein
Klassenraum gezeigt. Das ist natürlich ganz wichtig.

Der erste Tag war sehr stressig. Man bekommt viele Infos. Ich würde
fast sagen viel zu viele. Das schlechte ist, dass ich die
Informationen nicht selber lesen konnte. Alle Anderen bekamen alles in
einer Mappe so dass sie alles noch einmal nachlesen konnten. In
Punktschrift war natürlich nichts da. Etwas was ich persönlich nicht
verstehe an ein BFW. Die meisten können die Punktschrift zwar nicht
wenn sie hier anfangen, aber da ich geburtsblind bin muss ich sie ja
vorher können. Da ich gerne lese und schreibe wäre das natürlich
schlecht wenn ich so was nicht kann. Und in allgemeinen: Wie soll man
sich sonst verständigen oder einen Abschluss machen?

Am nächsten Tag wurde ich an meine Klasse vorgestellt. Da ich schon
ziemlich weit bin auf dem Gebiet von Punktschrift und andere Sachen
darf ich die Grundreha direkt in der F Klasse (Fortgeschrittenen)
anfangen.
Ich fühlte mich direkt sehr willkommen! Mir wurde alles gezeigt und
erklärt. Leider konnte ich noch nicht so viel tun weil ich mich noch
nicht einloggen konnte. Das funktionierte erst in der zweiten Woche.
Trotzdem habe ich in der ersten Woche einiges machen können.

Es war neu für mich um wieder auf Papier zu arbeiten. das habe ich
bestimmt zehn Jahre nicht mehr gemacht. Natürlich habe ich für mich
privat schon mal was in Punktschrift geschrieben, aber nicht mehr für
die Schule. Da haben wir alles digital gemacht.
Ich sollte zeigen was ich alles kann. Zum Glück konnte ich über einen
anderen Account doch ins System gelangen. Auf diese Weise habe ich
noch einiges geschafft.

In der zweiten Woche ging dann alles richtig los. Die Technik
funktionierte endlich richtig und ich konnte endlich loslegen.

Das interessanteste finde ich die Kurzschrift. Damit habe ich in der
Woche angefangen. Es war sehr interessant zu sehen das die Texte die
man schreibt immer kürzer werden. Man fängt natürlich beim Anfang an,
aber wenn man schon ein paar Kürzungen drauf hat merkt man schon dass
alles schneller geht. Das ist wirklich etwas schönes.

Mittlerweile habe ich schon meinen ersten Test geschrieben. Ich war
sehr Zufrieden! Insgesamt hatte ich nur vier Fehler! Davon hätten zwei
nicht sein müssen, aber trotzdem kann ich stolz sein.
Jetzt bin ich bei Kapitel achtzehn und ich finde dass es sehr gut
klappt. Ich finde es immer noch faszinierend wie so ein Text immer
weniger Platz einnimmt.

Was ich auch eine gute Sache finde ist das Programm Express scribe.
Das ist ein Programm womit man Audiodateien abspielen kann. Man
bekommt die Lektionen die man machen muss nicht digital oder auf
Papier, sondern zum hören.
Das gefällt mir sehr gut. Es ist nicht so anstrengend. Man muss nicht
immer zwischen Buch und Textdokument wechseln. Damit spart man Zeit
und Energie. Man kann jederzeit die Lektion pausieren, vor- oder
zurück spulen. Mir gefällt die Methode ganz gut.

Was mir auch Spaß macht ist die Deutsche Sprache. Da ich meine
Abschlüsse in den Niederlanden gemacht habe, habe ich hauptsächlich
auf Niederländisch geschrieben und gesprochen. Meine Familie kommt
auch aus den Niederlanden. Darum habe ich privat auch viel mit der
Niederländischen Sprache zu tun.
Ich konnte zwar Deutsch, aber halt nicht so gut. Ich habe schon privat
angefangen mein Deutsch zu trainieren. Da ich neue Deutsche Freunde
gefunden habe musste ich es wohl machen. Ich kann denen ja schlecht
eine Nachricht auf Niederländisch senden. Auch meine Facebookfreunde
kommen aus beiden Ländern. Damit sie alle verstehen was ich meine,
muss ich wohl beide Sprachen verwenden. Das ist eine gute Sache. Auf
diese Art werde ich schon gezwungen.

Der Deutsch- und Tastschreibunterricht helfen mir auch sehr gut. Da
habe ich schon eine Menge gelernt. Die Lehrer nehmen sich auch die
Zeit um mir alles gründlich zu erklären. Das freut mich sehr!

Ungefähr zweimal die Woche bekomme ich auch Mobilitätstraining. Bis
jetzt haben wir uns um das BFW gekümmert. Ich habe erst die Wege im
Internatsgebäude gelernt. Das ist natürlich sehr wichtig weil ich dort
die meiste Zeit bin. Nach und nach habe ich dort alle wichtigen Sachen
gelernt. Jetzt kenne ich mich endlich aus und kann ich auch alleine
etwas unternehmen.
Nach dem Internat war das Ausbildungsgebäude dran. Da bin ich jetzt
noch mit beschäftigt. Alle Räume die für mich wichtig sind habe ich
jetzt gelernt. Beim nächsten Mal werden wir das noch einmal
wiederholen.
Dann ist der Rest vom Gelände dran. Danach wird es richtig spannend.
Dann werden wir nämlich außerhalb des Geländes üben. Da freue ich mich
auch schon drauf.

Was mir sehr gut gefällt und sehr viel Spaß macht sind die Förderkurse
am Dienstag. Letzte Woche waren die Ersten. Ich habe in der ersten
Stunde Gospel. Das hat direkt meine Aufmerksamkeit gehabt da ich schon
immer singe. Ich habe auch fast drei Jahre Gesangsunterricht bekommen.
Leider konnte ich das nicht mehr weitermachen. Ich hoffe aber dass ich
in der Zukunft noch mal eine gute Lehrerin oder einen guten Lehrer
finde. Wenn die Zeit es zulässt würde ich nämlich gerne weitermachen.

Die Stunde hat mir sehr gut gefallen. Es hat Spaß gemacht um mit den
anderen Teilnehmern zu singen. Ich habe natürlich schon einige
Erfahrung, aber es war trotzdem toll. Ich finde es auch schön wenn ich
anderen mit meinen Gesang eine Freude machen kann.
Ich bin gespannt was wir in den nächsten Stunden machen. Ich freue
mich auf jeden Fall sehr!

Für die zweite Stunde habe ich mich für Entspannungstraining
entschieden. Ich finde es wichtig ab und zu mal ab zu schalten. Da
bietet sich dieser Kurs ja an.
Es war sehr schön. Ich bin gespannt was wir da noch machen werden und
ob man es vielleicht auch in andere Situationen nutzen könnte.

Man merkt an diesen Text dass es mir hier sehr gut gefällt. Ich habe
viele neue Sachen kennengelernt und werde hoffentlich in der Zukunft
noch mehr davon kennenlernen. Ich habe vor in Juli mit einer
Ausbildung an zu fangen. Ich denke das dass hier sehr gut klappen
wird. In der Grundreha kann ich jetzt viel lernen was ich nachher in
der Ausbildung verwenden kann. Ich bin froh dass ich mich für diesen
Weg entschieden habe!

Alweer 23 jaar oud/jong

Gisteren was het dan zover. De dag waarop ik 23 jaar oud/jong werd.
Hoe je het ook wilt noemen. Het was een hele leuke dag. Echt om nooit
meer te vergeten.

Ik begon de dag samen met Matthias, mijn vriend. Die gek had de wekker
om 12 uur 's nachts gezet! Ik schrok me dus echt kapot ;). Het was
heel erg grappig en we hebben veel gelachen.

Gisteren was het carnavalsfeest bij ons in de instelling. Daarom
hadden we maar tot 11:11 uur les. Wij hebben onze leraren echter zo
gek gekregen dat we de hele dag geen les hadden. Onze leraar
trakteerde op gebak en wij zorgden voor wat te drinken. Met een lekker
muziekje op de achtergrond was dat zeker wel even vol te houden.

Nadat we hadden gegeten in het café van de instelling was het tijd om
mijn verjaardag te vieren. Bij ons op de verdieping kun je een keuken
plus zitgedeelte huren. Dat heb ik dan ook gedaan. Dat is toch het
makkelijkste. De dag van tevoren hadden we allemaal lekkere dingen
gekocht. We hadden de boel op tijd klaargezet. Rond 15:00 uur zouden
namelijk een aantal vrienden langskomen. Het was erg gezellig.

Mijn klas verwende mij met een Itunes cadeaukaart. Echt super lief!
Van een andere vriend kreeg ik een hele mooie beker waar Happy op
staat. Het cadeautje van mijn vriend heb ik nog te goed; dus ik ben
heel erg benieuwd.

's Avonds hebben we nog met een aantal mensen wat te eten besteld. Het
was erg lekker en gezellig. We hebben veel lol gehad en ik vond het
ook leuk om iedereen weer eens buiten de les te zien. We spreken 's
avonds ook regelmatig af, maar dat is toch anders.

Vandaag hadden we les... Echt een vreemde actie. Vooral als het huis
een feest organiseert waar je alcohol kan kopen... Ik heb natuurlijk
niks gedronken en zat ook lekker om 7:30 uur in de klas. Gelukkig
waren we om 12:15 uur uit.

Daarna ben ik samen met een aantal vrienden met de trein naar huis
gegaan. Ik ben echt super blij dat ik weer thuis ben. Na twee weken
Düren verheug ik me erg op mijn eigen bedje. Dat heb ik namelijk erg
gemist. Ik zoek nog steeds naar een oplossing waarmee ik het in mijn
koffer kan doen :).

Thuis werd ik nog eens door mijn ouders verwend. Ik kreeg onder andere
een Iphone hoes en een hoes voor mijn nieuwste aanwinst, de Ipad
mini!! Verder kreeg ik twee truitjes, Dolce-Gusto producten en
handwarmers die je via usb moet opladen. Het mooiste cadeau is een
kaartje voor de musical Sister act!! Daar heb ik erg veel zin in! Ik
ben benieuwd wanneer we naar Scheveningen zullen gaan...
waarschijnlijk als het wat beter weer is, dat is toch het leukste.

Aanstaande zondag komt er nog familie langs. Mijn vriend komt ook een
paar dagen langs. Ik hoef pas weer op woensdag te beginnen. Eigenlijk
op dinsdag, maar mijn lessen vallen dan uit. Ik kan dus op dinsdag
middag/avond terugreizen. Heerlijk weer even een paar dagen thuis! Ik
ga er lekker van genieten. Natuurlijk vergeet ik jullie ook niet... ik
hoop dat het me lukt om nog een aantal blogjes online te krijgen.
Mochten jullie een suggestie hebben voor een onderwerp, laat het maar
weten!