Sight City

Donderdag zijn we met onze klas naar Sight city geweest. Dit is een
hele grote hulpmiddelenbeurs in Duitsland. Deze vindt jaarlijks plaats
in Frankfurt.

We konden gelukkig met een medewerker van onze instelling meerijden.
Daar aangekomen zijn we als klas onze eigen weg gegaan.

Het was toch nog best een gedoe. Aangezien de beurs voor visueel
beperkten is, zou je immers verwachten dat je alles goed kan vinden.
Nou, dat bleek dus minder waar... We hebben onderhand de hele dag naar
alles lopen zoeken. Toch hebben we nog veel gezien.

Ik heb bijvoorbeeld kennis gemaakt met een nieuwe brailleleesregel.
Mijn leesregel is echt aan vervanging toe en ik wilde daar dus graag
informatie over hebben. Ik zag een hele mooie die ik ook met mijn
Iphone/Ipad kan koppelen. Dat is natuurlijk nog een extra pluspunt. We
gaan proberen of ik deze aan kan vragen en (een deel) vergoed kan
krijgen.

Verder heb ik nog informatie gekregen over speciale reizen die
georganiseerd worden voor mensen met een visuele beperking. Dat was
ook interessant. Tijdens deze reizen krijg je een begeleider die je
helpt waar dat nodig is. Hij/zij begeleid je tijdens excursies en
ondersteunt je zover als je dat wilt. Je mag zelf ook een begeleider
meenemen. Het voordeel daarvan is, dat je de persoon goed kent en hem
dus al meteen vertrouwt. Ik weet niet hoe het precies met de prijs
zit, maar volgens mij krijgt de begeleider ook wat korting, maar dat
weet ik niet zeker.

Verder was er ook een bedrijf dat speciale cursussen voor Apple
gebruikers aanbiedt. Ze leren je bijvoorbeeld hoe je met je Iphone,
Ipad of Mac moet omgaan. Dit laatste zou voor mij misschien
interessant zijn mocht ik ooit overstappen... In de toekomst zou ik
namelijk graag een Macbook willen hebben.... Dit is nog wel even een
toekomstdroom. Ik wil eerst nog met de Mac van een vriend werken zodat
ik kan ervaren of het echt iets voor me is.

Ik heb heel veel interessante dingen gezien! Het was zeker de moeite
waard. Alleen al voor het contact met de leverancier van de
brailleregels. Alles blijft zich toch ontwikkelen. Het is dus zinvol
om af en toe zulke beurzen op te zoeken.

Mag ik ook nog eten?

Ja, dit verhaal is echt ongelooflijk!!!!

Deze week wilde ik tussen de middag lekker mijn warme eten opeten,
maar dat was bijna niet gelukt. Ik had mijn eten besteld en het bord
werd voor mijn neus gezet... Ik pakte het bestek en wilde beginnen met
eten... Oeps!!!! Waar is mijn vork?

Ja mensen, echt waar... Die zat er niet bij!!!! Ik had alleen een mes
en een klein lepeltje voor het toetje...

Na lang wachten en roepen kwam de bediening eindelijk langs en gaf me
een nieuw bestekset. Nee he!! Echt ongelooflijk.... Er zat WEER geen
vork bij... Waar slaat dit op? Is er iemand die mij mijn eten niet
gunt? Geen idee.

Ik weer aan het roepen en aan het zoeken geslagen... Uiteindelijk de
bediening voor de tweede keer te pakken gekregen. Zij werd onderhand
gek van mij! Gelukkig heb ik toen wel een vork gekregen en kon ik dus
eindelijk iets eten!

Lena!!!!! No one can catch us tour!!!!

Dinsdag was het dan eindelijk zover!! Ik ging met Matthias, mijn
vriend, naar het concert van Lena!! Dit was mijn kerstcadeau van hem.
Ik had er al heel erg lang zin in.Algemeen,Vriendschap,Muziek

Jullie kennen Lena misschien wel van het Eurovisie songfestival. Dit
won zij in 2009 met het nummer Sattelite.

Ik ben altijd al een enorme Lena fan geweest. Ik hou van haar
uitstraling en haar manier van doen. Ik heb al haar cd's en luister
deze ook regelmatig.

Ik vond het erg leuk dat ik haar een keer live mocht bewonderen. Ik
was erg nieuwsgierig naar haar. Ik heb veel filmpjes van haar gekeken.
Op die manier kon ik me al een beeld van haar vormen.

Dinsdag vertrokken we dan eindelijk naar Keulen!! We hebben eerst
lekker wat gegeten en daarna gingen we op weg naar het concert. We
hadden geluk dat we onderweg nog mensen tegenkwamen die naar het
concert gingen. Op deze manier konden we met hun meegaan en het gebouw
makkelijk vinden. Dat is namelijk niet zo makkelijk als het klinkt.

Gelukkig ging alles goed en waren we ruim op tijd aanwezig. Het was
best druk, maar gelukkig konden we een goede plek vinden. Ik kon bij
een muur staan. Dat is altijd handig. Zo heb je een specifiek
herkenningspunt en kun je je toch een beetje bewegen.

Matthias heeft ook een aantal foto's en filmpjes gemaakt. Altijd leuk
als herinnering. Lena zong heel erg goed! Echt veel beter dan ik had
gedacht. Ze weet hoe ze haar publiek moet vermaken.

Ik had eerder al een filmpje gezien van een bepaald nummer waarin er
altijd iemand uit het publiek mee mag zingen. Volgens mij altijd een
kind. Er waren namelijk ook veel kinderen bij het concert. Er werd een
meisje van 11 naar voren geroepen. Ze was eerst heel verlegen, maar
Lena kon haar onzekerheid wegnemen en ze zong heel erg mooi. Daarom
kreeg ze van het publiek ook een groot applaus!!

Toen gebeurde er iets heel grappigs... Ik werd opeens door iemand
aangesproken... Ik had geen idee wie het was... Diegene bleef maar
praten en praten, maar ik had nog steeds niet in de gaten wie het zou
kunnen zijn. Niet gek bij die drukte en de mooie klanken van Lena.

Na een tijdje kwam ik erachter dat het iemand was die vroeger bij ons
in de buurt woonde en waar ik heel veel mee speelde. Dat was echt erg
leuk
Zij wonen in Keulen en we spraken af dat we elkaar na afloop zouden
zien. Dan konden zij ons helpen met de terugweg.

Zo gezegd, zo gedaan. Na afloop zagen we elkaar weer en toen gingen we
samen op weg. Dat was erg gezellig. We hebben elkaar ongeveer 8 jaar
niet gezien dus er viel veel bij te praten. Aangezien ik nu vaak in
Düren ben hebben we besloten om een keer tijdens een weekend iets af
te spreken. Düren ligt immers vlakbij Keulen. Daar heb ik al heel veel
zin in!

De avond was echt super en zal me voor altijd bijblijven. Het was echt
een super cadeau met ook nog eens een super verrassing!

Super goed!

De afgelopen twee weekenden waren heel erg leuk! In mijn vorige blog
vertelde ik al dat ik vakantie had. Tijdens het laatste weekend werd
ik door mijn vriend opgehaald en ben ik voor het eerst met hem
meegegaan naar zijn eigen appartementje.

Dat was heel erg leuk en gezellig. Ik heb ook voor het eerst zijn
ouders ontmoet. Dat was ook heel erg leuk! We hebben lekker bij zijn
ouders gegeten.

Het beviel me zo goed dat ik vorig weekend ook weer met hem mee ben
gegaan. Hij moest naar huis omdat hij een afspraak had. Daarom dacht
ik: "Dan kun je net zo goed weer meegaan." Echt super!! Het is toch
anders om bij hem of mijzelf thuis te zijn dan in Düren. Daar merk je
nou eenmaal dat je niet alleen bent. Je hoort altijd wel iets of
iemand op de gang. Daar moest ik na de vakantie trouwens heel erg aan
wennen. Na zo'n leuke week thuis en bij mijn vriend had ik toch weer
even tijd nodig om weer aan de woonsituatie in Düren te wennen.
Gelukkig viel het mee en voelde ik me na de eerste dag weer op mijn
gemak.

Qua opleiding gaat het super! Ik heb nog twee maanden te gaan! Ik heb
het verkorte braille nu afgerond en beheers het nu dus volledig. Ik
moet nu nog wel regelmatig oefenen om het me echt eigen te maken.

Met de Duitse spelling gaat het ook veel beter! Ik betrap me er ook
echt op dat ik steeds meer dingen uit de Duitse taal in het Nederlands
wil gebruiken. Dan wil ik bijvoorbeeld "kan" in het Nederlands
schrijven, maar schrijf dan "Kann" omdat het zo in het Duits moet...
Tja, wel een goed teken, maar toch wil ik ervoor blijven zorgen dat ik
het Nederlands niet vergeet. Daarom schrijf ik nog veel in het
Nederlands en ben ik blij dat ik deze blog in het Nederlands bijhoud.

Gisteren had ik een tussengesprek. Dat was heel positief! Alle
docenten zijn erg tevreden! Ik ben heel erg vooruit gegaan en heb
goede beoordelingen gekregen.

Ik ben op dit moment heel erg blij en gelukkig! Alles gaat goed en ik
voel me erg op mijn plek bij alle mensen die ik heb ontmoet.
Natuurlijk zijn er ook genoeg dingen waar ik me aan stoor, maar dat is
wel normaal lijkt me. Je woont immers in een internaat en daar kan
niet alles zo zijn als jij het wilt. Toch kan ik zeggen dat ik blij
ben met de keuze die ik in januari heb gemaakt. Nu maar afwachten op
het vervolg!!

Sorry, dat ik de laatste tijd zo weinig blog. Maar het is moeilijk om
er de rust en tijd voor te nemen en om goede dingen te bedenken. Toch
blijf ik mijn best doen en beloof ik dat ik jullie op de hoogte zal
houden ook al is het dan meestal om de twee weken. Mochten jullie
onderwerpen of vragen hebben dan zijn deze natuurlijk altijd welkom!