Düren; mijn kamer

Ik heb nu al zo veel over mijn leven in Düren verteld dat ik het nu eens tijd vond dat jullie erachter komen hoe mijn kamer eruitziet. Tenslotte breng ik daar de meeste tijd door.

Ik persoonlijk vind de kamer best groot. Je woont tenslotte in een internaat, dus dan verwacht je meestal kleine kamertjes waar je je bijna niet kan bewegen.

Als je binnenkomt vind je meteen aan de linkerkant een deur naar de badkamer. Ja echt waar! Ik heb een badkamer helemaal voor mezelf! Echt luxe toch? In deze badkamer vind je een douche, toilet en wastafel.

Als je verder doorloopt vind je aan de linkerkant een kast. Deze kast heeft twee deuren aan de voorkant. Daar bewaar ik mijn kleding. Dan gaat de kast de hoek om en heb je drie deuren boven elkaar.

In het onderste deel zit een klein koelkastje. Je kan er niet veel in kwijt, maar voor mij is hij nu nog perfect. Het middelste deel van de kast kun je op slot doen. Hier kun je dus waardevolle dingen in bewaren. In het bovenste deel heb ik mijn serviesgoed en dat soort dingen staan. Je hebt daar namelijk een aantal planken en die kan ik daar mooi voor gebruiken.

Als je doorloopt vind je ook weer aan de linkerkant mijn bed. Boven het hoofdeinde zitten ook nog eens planken waar je van alles op kwijt kan. Verder kun je de onderste plank omhoog doen. Daaronder bevind zich een grote ruimte, een soort kist, waar je ook spullen in kan doen.

Na het bed volgt het bureau. Dit is best groot.

Dan loop je tegen de vensterbank en verwarming aan. De vensterbank is heel groot en heel breed. Echt ideaal om als een soort van aanrecht te gebruiken. Hier doe ik de afwas en bewaar ik allerlei spulletjes.

Aan de rechter muur vind je een ladekastje. In deze laatjes bewaar ik mijn etensware en koffie en thee en dergelijke. Op het kastje staat mijn Dolce-Gusto koffiezetapparaat en mijn waterkoker. Altijd handig! Ze worden ook vaak gebruikt.

Naast dat kastje staat nog een stoel. Verder is de muur leeg. Ja, ik vind het ook een rare indeling en had bijvoorbeeld graag mijn bed of bureau aan die muur gehad. Helaas is dat niet mogelijk omdat alle meubels, dus de kast, het bed en het bureau, aan elkaar vast zitten. Niet echt handig... maar ik kan het helaas niet veranderen. Of ik moet een keer een zaag meenemen ofzo, maar of ze daar blij mee zijn?

Ik vind het opzich een hele mooie kamer. Ik heb alles wat ik nodig heb en het beste is natuurlijk de badkamer. Fijn dat je hem lekker voor jezelf hebt!

Persoonlijk had ik het leuk gevonden als er wat meer kleur was. Nu zijn alle muren wit en je mag niks ophangen. Dat is wel jammer. Nu kun je zeggen: "Ze is blind, dan heeft ze daar toch niks aan?" Thuis hangen al mijn muren vol met foto's en ik zie er geen bal van... Het gaat gewoon om het idee; dat je weet dat het er is omdat het een bepaalde waarde voor je heeft. Kleuren zie ik gelukkig nog; dus een kleurrijke muur zou wel leuk zijn geweest.

Ach, ik mag niet klagen! In heel veel instellingen ben je er slechter aan toe.... Ik ben erg tevreden en denk dat ik het er wel een tijdje uit kan houden.

Düren; week 3

Het gaat heel goed in Düren. Zowel op werkgebied als op privégebied.

De leraren zijn heel erg aardig en helpen waar het maar kan. Omdat ik wat probleempjes met de Duitse taal heb, heb ik daar extra aandacht voor nodig. Ze geven mij gewoon de aandacht die ik nodig heb. De vraag kan nog zo gek zijn, dat is voor hun geen probleem. Echt super fijn en aardig!

Met het verkorte braille gaat het ook super goed. Ik heb nu al 15 hoofdstukken doorgenomen en afgelopen donderdag moest ik een onverwachte toets doen. Ik moest zinnen overschrijven van het gewone braille naar het verkorte braille. Het ging heel erg goed!

Vrijdag kreeg ik de uitslag en ik had maar vier foutjes!! Een fout was een slordigheidsfoutje en een andere domme fout was de datum. Ik schreef in plaats van 2013 2413... nou, dan hoop ik dat ik al klaar ben met de opleiding.

Ik moest ook een leestest doen. Dat wil zeggen dat ik een tekst voor moest lezen. De tekst was in het verkorte braille van het niveau waarop ik nu bezig ben. Dat ging ook super! De leraar was erg tevreden en zei dat het de goede kant op gaat.

Verder hebben we deze week nog een aantal dingen gedaan. Zo hebben we een aanvraag voor Wifi de deur uit gegooid. Ik ben nu nog bij iemand anders ingelogd, maar de situatie is niet echt handig. Daarom wil ik onafhankelijk zijn en mijn eigen Wifi aansluiting hebben. Deze gebruik ik dan samen met mijn vriend en eventueel nog met iemand anders.

Verder hebben we donderdag avond met ons vaste groepje weer muziek gemaakt! Dat was echt te gek! Dit gaan we snel weer doen! We moeten nu nog bedenken wat we allemaal willen spelen/zingen. Ik heb er echt zin in!

Zodra er weer iets spannends gebeurd horen jullie dat natuurlijk hier!

En toen reed de trein gewoon door...

Afgelopen maandag ging ik met de trein terug naar Düren. Ik heb tijdens de testweek iemand ontmoet die bij mij in de buurt woont. Hij is nu ook begonnen met de opleiding. We hadden afgesproken om samen te reizen op de momenten dat dat mogelijk is. We zijn namelijk niet altijd dezelfde weekenden thuis. Dit omdat ik vaker naar huis ga.

Op die maandag waren er sowieso veel vertragingen vanwege de sneeuw die er lag. Bij de eerste trein ging alles goed. Hij ving me op het station op en we gingen samen verder op pad.

Bij de tweede trein begon het al... we hadden 25 minuten vertraging..... gezellig! We hadden op het station met een vriendin afgesproken. Zij zou verder met ons meereizen.

Gelukkig was er geen extra vertraging bijgekomen. We stapten dus in de trein en zouden nog steeds ruim op tijd aanwezig zijn.

We moeten in Düren op het station uitstappen. Daar moeten we nog met een klein treintje richting een stationnetje bij ons in de buurt. Alles ging goed. Mijn vriendin had mijn koffer in haar hand en stapte uit de trein. Daarna wilden onze vriend en ik volgen, maar nee, dat mocht dus niet meer. De deuren waren al geblokkeerd en er was geen beweging meer in te krijgen. Wat we ook probeerden, de trein reed opeens door....

Daar stonden we dan. De trein reed door en we wisten niet waar naartoe.

Gelukkig was er iemand die ons verder kon helpen. Ze moest toevallig ook uitstappen bij het volgende station en wist dat er over een paar minuten een trein terug zou gaan. Ze bracht ons daar naartoe.

We stapten in de trein en reden terug naar het station in Düren. Gelukkig had mijn vriendin mijn koffer meegenomen. Anders had ik dat probleem ook nog gehad.

Op het station was geen enkele taxi te vinden. Dan maar een halfuurtje wachten op het treintje. Ik had nog wat te eten meegenomen. Gelukkig maar, want het eten hadden we gemist.

We kwamen net op tijd aan. Nadat ik mijn spullen had opgeruimd en even wat had gedronken ging ik richting klas. Het verhaal begon zich al te verspreiden. Iedereen vond het raar dat de trein gewoon doorreed en de deuren maar zo kort open waren.

We vermoeden dat de machinist tijd wilde inhalen omdat er steeds sprake was van vertraging. Ze hadden dus blijkbaar niet opgelet en zagen dus niet dat er nog mensen uit wilden stappen. Echt niet normaal, maarja we kunnen er niks aan doen. Gelukkig is het nog goedgekomen en was ik niet helemaal alleen. Dan was ik helemaal van slag denk ik. Gelukkig zitten er altijd veel mensen in de trein die je op weg kunnen helpen en ik heb natuurlijk ook de telefoonnummers van de instelling die van belang zijn.

Het was in ieder geval een groot avontuur. Ik hoop alleen dat ik het niet nog een keertje meemaak.

[Ik hou van...] Mijn vrienden

Vrienden; het is een ruim begrip. Wie reken je tot je vrienden en wie niet? Soms is dat toch erg lastig... Vroeger op de basisschool zei ik al snel dat iemand mijn vriend of vriendin was. Later werd dat wel anders. Dan merk je echt wie je kan vertrouwen en op wie je altijd kunt rekenen. Natuurlijk moet dat ook wederzijds zijn; anders is het geen evenwichtige vriendschap. De meeste vrienden ken ik van mijn oude school. Toen ik daar nog zat zag ik ze dagelijks. Helaas is dat nu niet meer mogelijk. We wonen allemaal op verschillende plaatsen en daarom is afspreken vaak lastig. Vaak is het zo dat je er een weekend logeren aan moet koppelen. Anders heeft het afspreken bijna geen nut. Met mijn vrienden die ik van school ken heb ik veel contact via de sociale media zoals Facebook. Dat is een hele fijne uitvinding. Zo kun je toch met elkaar communiceren en lijkt het net of je nog elke dag in de pauze zit te kletsen. Er zijn maar een aantal mensen waarvan ik zeg dat ze echt goede vrienden zijn. Ik weet dat ik aan deze vrienden allerlei dingen kwijt kan zonder dat ze het doorvertellen. Andersom is dat natuurlijk ook zo. Het is grappig hoe vriendschappen kunnen veranderen. Zo heb ik nu een veel hechtere vriendschap met mensen die ik op school nauwelijks sprak en juist met mensen die ik heel veel sprak een veel minder hechte vriendschap. Dat is toch wel vreemd, maar op het moment waarop je elkaar onregelmatig ziet weet je pas wie echt je vrienden zijn. Het is grappig dat de band naderhand soms sterker wordt dan eerst. Ik hou van mijn vrienden omdat ze moeite doen om in contact te blijven. Ik doe dat natuurlijk ook. Ik hou van mijn vrienden omdat je soms gewoon een spontane e-mail krijgt met alleen maar de vraag hoe het met je gaat. Ik hou van mijn vrienden omdat ze soms op het idee komen om een leuk sinterklaas/kerstfeestje te houden met een etentje na afloop. Ik hou van mijn vrienden omdat ik soms gewoon een prikbordbericht krijg. Er zijn heel veel redenen waarom ik van mijn vrienden en de vriendschap hou. Die kan ik alleen niet allemaal opschrijven omdat ze soms te persoonlijk zijn en omdat het er gewoon heel veel zijn. Natuurlijk heb ik nu ook weer nieuwe vrienden ontmoet. De tijd zal leren hoe die vriendschappen zich ontwikkelen. Ik hoop in ieder geval dat we een gezellige tijd tegemoet gaan. Ik vind het ook leuk om deze vrienden regelmatig te zien. Dat is natuurlijk ook iets wat bij vriendschap hoort. Gelukkig zie ik volgende maand een groot aantal van mijn vrienden weer bij een housewarming van een vriendin.

Dekselse problemen

Dat wat me deze week weer overkwam kan volgens mij echt alleen mij overkomen.

Ik heb in Düren een set bakjes die je in elkaar kan stapelen van groot
naar klein. Bij elk bakje hoort ook een deksel. Zo heb ik dus zes
bakjes en zes deksels die allemaal in elkaar gestapald zijn.

Ik had twee van de bakjes gebruikt en wilde het allemaal opruimen. Van
één bakje had ik het deksel niet gebruikt. Deze had ik op de plank
gelegd zodat ik hem er later weer in kon doen.

Ik had alles opgeruimd. Op een gegeven moment dacht ik aan het deksel
op de plank. Dat wilde ik ook nog even opruimen, maar ik kon het niet
meer vinden.... Ik heb alles afgezocht.

Mijn vriend en een vriendin hebben ook overal gekeken, maar niemand
van ons kon het deksel vinden. Ik snapte er niks van en had onderhand
de hele kamer op z'n kop gezet.

Deze week wilde ik weer zo'n bakje gebruiken. Ik dacht weer aan het
dekselgebeuren en besloot nu nog eens goed te kijken. Ik haalde alles
uit elkaar en jahoor... hij zat gewoon op de plaats waar hij
hoorde.... ik had het dus toch goed opgeruimd, maar dat op de een of
andere manier niet echt beseft.

Ja, soms heb ik van die rare momenten. Op zo'n moment noem ik mezelf
ook echt "blind"!

Düren; week 2

De tweede week in Düren is voorbijgevlogen! Het gaat heel erg goed! Ik
heb van alles meegemaakt en daarom zal ik hier over de belangrijkste
dingen iets schrijven.

Ik kan eindelijk fatsoenlijk inloggen. Dat betekent dat ik nu een
account heb waar ik documenten op kan slaan en ook documenten van het
netwerk kan bekijken. Gelukkig is dat nu allemaal goed. Ik heb hier
namelijk een week op zitten wachten.

Deze week werden mijn computervaardigheden getoetst. Volgens mij was
dat wel in orde. Een paar dingetjes ga ik nog eens goed bekijken, maar
verder zit dat wel goed.

Ik heb ook een dictee gedaan zodat ze kunnen zien hoe goed mijn
typevaardigheden zijn. Dat ging ook erg goed.

Verder ben ik begonnen met het verkorte braille. Daar heb ik de meeste
tijd aan besteed. Het is toch best pittig! Ik zit nu nog in het
makkelijke gedeelte. Natuurlijk wordt dat per hoofdstuk steeds
moeilijker. Tot nu toe lukt het me goed. Ik heb het werk tot en met
hoofdstuk acht af. De eerste zeven hoofdstukken hebben we ook al
nagekeken en ik hoefde alleen dingen uit de laatste twee hoofdstukken
te verbeteren. Dat gaat lekker!! Zoals gezegd; dit is nog maar het
begin.

Mobiliteit ging ook goed. Ik ken het hele woongebouw nu en weet alle
belangrijke dingen te vinden. Volgende week gaan we, als het weer het
toelaat, het terrein buiten bekijken. De volgende stap is het leren
naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Daarna is het station aan de
beurt.

Verder was het 's avonds heel erg gezellig. We hebben lekker veel
afgesproken en gezellig gekletst.
Volgende week dinsdag beginnen er extra cursussen. Dat wil zeggen dat
je op dinsdagmiddag zelf mag kiezen waar je les in wilt hebben. Dat
kunnen allerlei dingen zijn. Gewoon iets wat je leuk vind of iets waar
je nog aandacht aan wilt besteden voor je opleiding.

Ik zit bij de gospelcursus. Ik ben daar heel erg benieuwd naar en
vraag me af hoe dat zal gaan. Ik heb namelijk weer zin om flink te
zingen!
De tweede cursus is een ontspanningscursus. Daar ben ik ook erg
benieuwd naar. Ik vraag me af wat ze daar precies gaan doen. Het
klinkt in ieder geval heel erg interessant.

Volgende week willen we ook weer 's avonds muziek maken. Daar heb ik
ook zin in! Misschien horen jullie er binnenkort wel meer over.

Ik heb op het moment niet altijd internet, maar daar wordt heel hard
aan gewerkt. Eerst kon ik namelijk bij iemand in de buurt inloggen,
maar dat is nu even niet meer mogelijk. Ik ga nu zelf Wifi regelen.
Dat is toch het makkelijkste. Dan heb je namelijk nergens last van en
kun je alles zelf bepalen.

Zodra ik nieuws heb of er iets interessants is gebeurd lezen jullie het hier!

Düren; De andere 3 dagen

De andere dagen gebeurde er niet zo heel veel bijzonders. Daarom ga ik
ze maar samenvatten.

Voor de opleiding kon ik nog niet echt goed mijn gang gaan omdat ik
niet in kon loggen op de computer. Dat was irritant. Zo kon ik ook
niet rondkijken en het systeem een beetje ontdekken, maar dat komt
hopelijk deze week goed.

Gelukkig kon ik via een ander account toch een paar opdrachten maken.
Voor de Duitse les moest ik een dictee maken. Op die manier kunnen ze
zien waar ik nog aandacht aan moet besteden. Dat is natuurlijk fijn.
Ik had er een goed gevoel over. Deze week krijg ik de uitslag.

Voor typles moest ik ook een soort dictee doen. Ja, echt waar hoor...
typles..... Natuurlijk kan ik goed typen en heb ik het eigenlijk niet
nodig; toch zijn er dingen die ik nog moet leren. Zo moet ik me het
Duitse toetsenbord eigen maken. Door alle Nederlandse systemen ben ik
een qwerty-toetsenbord gewend. In Duitsland werken ze met een
qwertz-toetsenbord. Dat is wel even wennen.
De gewone letters zijn geen probleem. Ik moet er alleen aan wennen dat
de y en de z andersom zitten. Verder hebben de ä ü ö en ß nu ook een
eigen toets. en dat is wel even anders. De leestekens en andere tekens
moet ik ook nog leren. Dat komt wel goed. Ik heb er een goed gevoel
over. Ik mag op de helft van de lesstof beginnen, dus dat wil wel wat
zeggen over mijn niveau denk ik.

Verder heb ik nog braillelessen. Hierin zal ik voornaam aandacht
besteden aan het verkorte braille en aan het werken met de
brailleleesregel die ze daar gebruiken.
Deze week moest ik laten zien wat ik kan op het gebied van braille. Ik
moest teksten overschrijven. De tekst las ik via de brailleleesregel
en vervolgens moest ik ze op papier brailleren. Voor het verkorte
braille zal ik de gewone braillemachine ook weer meer moeten gaan
gebruiken.
Op donderdag hadden we gymles. Dat was voor mij even een verrassing
omdat ik niet wist dat ik dat op het rooster zou hebben. Ik had me dus
niet voorbereid en geen gymspullen meegenomen. Gelukkig was dat niet
erg. Ze doen daar verschillende dingen met gym en gaan bijvoorbeeld
ook vaak wandelen. Daarom was het ook geen probleem dat mijn
klasgenoot en ik gingen wandelen. Dat was gezellig. Op die manier
konden we elkaar ook goed leren kennen.

Verder was het nog een gezellige week. We hebben veel gekletst en ook
een keer een lekkere pizza besteld.

Het was een hele leuke eerste week. Ik zal in de toekomst niet meer
van alle dingen een verslag maken; dat zou een beetje veel zijn omdat
er niet elke dag iets bijzonders gebeurd. Belangrijke en leuke dingen
zal ik natuurlijk wel met jullie delen.

Het is nu nog belangrijk om een goede dagindeling te vinden en ook
genoeg rust voor jezelf te pakken. Anders ben ik bang dat het op een
gegeven moment te veel wordt. Ik weet zeker dat het na een tijdje
allemaal op z'n plek zal vallen.

Düren; dag 2

Op dag twee werden we eerst door de directeur begroet. Daarna kregen
we natuurlijk weer heel veel informatie. Toen werden we ingedeeld en
moest iedereen naar de opleiding of vooropleiding die hij of zij gaat
doen.

Ik moest naar de vooropleiding voor vrailletechnieken en dat soort
dingen. Hier ga ik het verkorte braille leren, aan mijn Duits werken
en nog wat andere dingen doen.

Eerst zaten we met z'n allen bij elkaar en werd er door de leerlingen
die nu in het tweede deel van de opleiding zitten verteld hoe het er
allemaal aan toe gaat.
Het leuke is dat ik meteen bij deze groep terecht kom. Dit omdat ik al
heel veel basiskennis heb en het bij mij niet meer om het leren van
braille en dat soort dingen gaat.

Na deze informatie gingen we naar ons klaslokaal. Daar werd ik eerst
rondgeleid en stelde ik me aan iedereen voor. Ik voelde me meteen heel
erg welkom en dat maakte me wel heel erg blij. Natuurlijk was ik in de
groep al bekend omdat mijn vriend over mij had verteld..... Het was
dus meteen gezellig.

Tijdens het tweede deel van de ochtend heb ik niet zo heel veel kunnen
doen. Dit omdat ik me niet in kon loggen op de computers. Ze moeten
voor mij nog een account aanmaken. Blijkbaar hebben de technici daar
heel veel te doen want ik kon de hele week niet inloggen. Heel
irritant!!

Gelukkig is er voor alles een oplossing. Ik kon inloggen met de
gegevens van een leerling die al weg was. Zo kon ik toch nog wat
dingen doen.

's Middags kregen we weer allerlei informatie over het wonen en leven
in het gebouw en daarbuiten. Ja, en ook nu wist ik het meeste al omdat
ik alles al tig keer had gehoord.

Düren; dag 1

Sorry, maar mijn eerste week in Düren zit er alweer op zonder dat ik
iets van me heb laten horen. Ja, nu begint ze natuurlijk met dingen
als: "Ik had het druk, geen tijd". Nou, heel eerlijk, dat is ook
gewoon de reden. Ik beloof dat ik het allemaal in zal halen en jullie
van allerlei dingen op de hoogte zal brengen. Vandaag begin ik met dag
één.

Op maandag zeven januari brachten mijn ouders mij naar Düren. Wat ik
daar allemaal ga doen kun je terugvinden in mijn blogarchief.

Met een auto vol spullen gingen we op pad.
Toen we een tijdje onderweg waren schoot me opeens te binnen dat ik
mijn stok niet in had gepakt.... Dat is natuurlijk het domste dat je
kan overkomen als blinde.
Ik gebruik mijn stok thuis nauwelijks; daarom heb ik er denk ik niet
aan gedacht. Toevallig zei ik een dag van tevoren wel dat ik aan mijn
stok moet denken, maarja, tegenwoordig maar alle spullen meteen
klaarzetten.

Toen we de tweede keer vertrokken hadden we echt alles.
We waren lekker op tijd aanwezig. Er kwamen veel nieuwe mensen die
zich in moesten schrijven; dus we moesten even wachten. Gelukkig was
mijn vriendin er al en verscheen een andere vriend kort daarna. Ook
mijn vriend kwam even langs.

Nadat ik me had aangemeld kreeg ik de sleutel voor mijn kamer. Mijn
kamer zit op verdieping vier. Daar noemen ze het wel de vijfde
verdieping omdat ze de begane grond als één tellen.
Mijn kamer zit lekker dichtbij mijn vrienden.

Nadat ze de kamer controleerden en alles goed was begonnen we met
spullen uitpakken. Ik moest alleen snel weg omdat ik nog iets wilde
eten en daarna al meteen zou beginnen met mobiliteit.
Mijn ouders gingen in de tussentijd boodschappen voor mij doen. Altijd
handig als je een auto bij de hand hebt.

Tijdens de mobiliteit herhaalden we eigenlijk alleen maar de dingen
die ik in september tijdens de test ook leerde. Het enige nieuwe was
dat ik mijn klaslokaal moest kunnen vinden. Dat ging allemaal heel
goed.

Ik krijg nu ongeveer twee keer per week mobiliteitstraining. Eerst
voor de routes in en om het gebouw en later ook wat dingen in de stad
en op het station.

Daarna had ik een gesprek met een begeleider. Ja, ik kreeg weer lekker
veel informatie...

Daarna heb ik mijn kamer nog wat ingericht en zijn mijn ouders naar
huis gegaan.
Wij hadden met z'n allen een infomiddag over het internaat. Veel
dingen wist ik al van toen, maarja, het is nooit verkeerd om iets
vaker te horen.

Daarna hebben we wat gegeten en gezellig gekletst. Ik heb nog wat
andere mensen ontmoet. Het was heel erg gezellig.
Tot slot heb ik mijn koffer nog uitgepakt en de boel opgeruimd. Het
was een lange dag.....

Wordt vervolgd!

Een nieuw hoofdstuk

Nu is het dan toch echt zo ver!! Wat is de tijd toch voorbijgevlogen....

In september ging ik twee weken naar Düren om te kijken of het iets
voor me is. Je kunt mijn ervaringen daarover terugvinden in het
blogarchief. De blogjes heten Düren update.

Na lang nadenken besloot ik dan toch om daar een opleiding te gaan
volgen. Nu is het dus zo ver en ga ik morgen beginnen..... Wat
spannend allemaal!!

Tijdens het afgelopen weekend heb ik al mijn spullen ingepakt en wel
duizend keer gecheckt of ik alles heb. De auto zit propvol met
allerlei dingen die ik nodig heb of denk te hebben.

Het is echt raar om morgen al te vertrekken. Eerst weet je dat je nog
drie maanden de tijd hebt. Dan worden die drie maanden opeens weken en
dan opeens dagen.... Zo snel gaat het allemaal.

Morgen begint dus een nieuw hoofdstuk van mijn leven. Ik zal daar een
mooie kamer krijgen met eigen douche en wc. Deze ga ik alleen
inrichten met de spullen die ik echt nodig heb. De kamerindeling is
namelijk nogal vreemd, maar daar krijg je later nog meer dingen over
te lezen.

Morgen brengen mijn ouders me weg. Als ik daar aankom moet ik me
melden en word ik denk ik een soort van ingeschreven. Ik moet allerlei
papieren meebrengen. Daarna krijg ik een kamer en mag ik die al een
beetje inrichten.

's Middags moet ik al beginnen. Geen idee wat ik dan precies moet
doen, dat horen jullie ook nog wel.

Mijn ouders zijn van plan om wat langer te blijven. Ze gaan dan voor
mij nog wat boodschappen doen. Dat is natuurlijk erg lief en handig.

Hoe mijn dag en verdere week eruit gaat zien weet ik natuurlijk nu nog
niet. Dat komt allemaal vanzelf wel. Ik zal in ieder geval proberen om
zo veel mogelijk ervaringen met jullie te delen.

Ik weet niet hoe het zit met internet. Het zou kunnen dat ik bij
iemand kan inloggen totdat ik mijn eigen internet geregeld heb.
Het is lastig om via de Iphone te bloggen. Daarom kies ik ervoor om
het gewoon op mijn laptop te doen. Mocht ik daarmee niet online komen
houden jullie het van me tegoed. Dan verschijnt het allemaal zodra ik
ergens verbinding heb.

Meestal kom ik in de weekenden thuis; daar heb ik in ieder geval
internet dus dan komt het wel goed.

Dat is ook eventjes wennen hoor. Het feit dat ik doordeweeks niet meer
thuis ben, maar alleen in het weekend. Om het weekend mag je ook in
Düren blijven, maar ik ben niet van plan om dat altijd te doen. Dat
bekijk ik per keer wel. Soms is het natuurlijk leuk om daar te
blijven. Dan kun je bijvoorbeeld leuke dingen doen met je vrienden.
Het is doordeweeks toch lastiger om op pad te gaan vanwege je werk.

Morgen gaat het dus allemaal beginnen..... Ik vind het heel erg
spannend en ook heel erg moeilijk. Ik vind het leuk, maar ook weer
niet.... Ik laat het gewoon op me afkomen en dan komt het wel goed.
Gelukkig kun je altijd contact houden met je vrienden en familie! Dat
is een grote steun!

Nederlands/Duits

Maandag begin ik met mijn opleiding in Düren. Ik denk dat dat inmiddels wel bekend is... Zoals jullie denk ik wel kunnen raden is dit een Duitse opleiding. Dat betekent dus dat ik in het Duits moet schrijven en praten. Praten is niet zo een groot probleem, schrijven is nog wat moeilijker. Ik heb tot nu toe alleen maar in Nederland op school gezeten. Daarom heb ik niet zo heel veel in het Duits geschreven. Ik probeer al sinds een tijdje mijn schriftelijke Duits te verbeteren. Ik moet zeggen dat het me al aardig lukt. De vrienden die ik in Düren ontmoet heb zijn daarbij natuurlijk een grote hulp. Als ik met ze wil communiceren via What's app of Facebook moet dat natuurlijk in het Duits. Ik vind zelf dat ik al behoorlijk vooruit ga. Facebook is ook een grote hulp. Doordat ik vrienden heb die uit Duitsland en Nederland komen is het natuurlijk belangrijk dat ze het allemaal begrijpen. Daarom plaats ik vaak dingen in twee talen. Dat gaat ook aardig goed vind ikzelf. Laatst betrapte ik me erop dat ik iets in het Nederlands wilde schrijven, maar dat in het Duits deed. Nou, dan gaat het dus echt de goede kant op denk ik... In het Duits schrijf je dan met dubbel n. Jahoor, dat deed ik dus ook in een Nederlandse zin waar het dus met één n moet. Soms ontdek ik het tijdens het typen en kan ik me snel verbeteren. Natuurlijk is het goed dat ik de belangrijke dingen van de Duitse taal al redelijk goed oppik, maar toch is het irritant dat ik me soms vergis. Ik hoop dat dit niet veel vaker voorkomt. Daarom moet ik ook flink in het Nederlands blijven schrijven. Gelukkig heb ik veel Nederlandse familie waarmee ik kan mailen, mijn blog waar ik lekker uitgebreid mijn dingen op kwijt kan en natuurlijk mijn Facebookpagina. Ik vind het belangrijk dat je de talen goed blijft scheiden en dat je ze allebei goed beheerst. Daarom is het fijn dat ik allebei de talen ook goed in de praktijk kan toepassen. Het mag namelijk niet gebeuren dat het een grote mengelmoes aan Duits en Nederlands door elkaar wordt....

Oud en nieuw 2012

Dit jaar is al bijna twee dagen oud, maar hier toch nog een klein verslagje van mijn Oud en nieuw. Op maandagmiddag bracht mijn moeder mij naar Nijmegen waar familie van mij woont. We gingen eerst bij mijn peetoom en zijn gezin langs. Daar hebben we gezellig gekletst en wat gedronken. Natuurlijk moest hond Does ook even geaaid worden. Daarna ging ik naar mijn oudtante. Ze had me uitgenodigd om te blijven logeren. Over onze avond kan ik eigenlijk heel kort zijn. We hebben lekker veel gekletst, heerlijk gegeten en gezellig televisie gekeken. Het toeval wilde dat ik een Wifi verbinding vond; dus ik kon tussendoor ook gezellig op Facebook en What's app. Dat is op dagen als Oud en nieuw natuurlijk geweldig. Het regende eigenlijk bijna de hele avond. Ze waren flink aan het knallen buiten en we hadden allebei geen zin om de deur nog uit te gaan. Daarom zijn we gezellig thuis gebleven. Toen de klok twaalf uur sloeg was 2013 dan eindelijk aangebroken. We wensten elkaar een gelukkig nieuw jaar. Daarna werd familie gebeld en werden er door mij berichtjes naar vrienden en vriendinnen gestuurd. Mijn vriend kreeg het zelfs voor elkaar om mij precies om twaalf uur een berichtje te sturen. Na een tijdje zijn we naar bed gegaan en hebben we lekker uitgeslapen. Na het ontbijt heb ik me aangekleed en mijn spullen ingepakt. Dat was maar goed ook, want net op het moment dat ik klaar was stonden oma en opa al voor de deur om me op te halen. Ik heb ook nog hele leuke en nuttige cadeautjes voor Düren gekregen. Mooie bekers en een theedoos. Dat is natuurlijk altijd handig en lief. Na een tijdje gingen we naar mijn peetoom om mijn oom op te halen. Die was daar blijven logeren. Natuurlijk werd hondje Does nu ook weer lekker verwend. Na het eten van een kop soep zijn we naar huis gegaan. Thuis heb ik al mijn spullen uitgepakt, bijgekletst met mijn ouders en verder niks bijzonders meer gedaan. Het was een geslaagd Oud en nieuw!! Eens kijken wat 2013 ons allemaal brengt!

2013

Precies op dit moment is het zover; de start van het jaar 2013! Wat gaat dit nieuwe jaar ons brengen? Ik heb eerlijk gezegd geen idee omdat je natuurlijk nooit weet wat er precies gaat gebeuren. Gelukkig maar... Het jaar 2013 brengt mij in ieder geval een hoop nieuwe dingen. Zo begin ik volgende week met mijn nieuwe opleiding. Eerst de vooropleiding en dan begin ik in juli met het echte werk. Natuurlijk is het ook een grote stap dat ik naar Düren ga. Ik kom dan doordeweeks niet meer thuis. Dat is even een omschakeling, maar ik denk dat je daar na een tijdje wel aan gewend raakt. Verder word ik in februari alweer 23 jaar. Wat vliegen de jaren toch voorbij.... Verder ga ik in februari als alles goed is naar een vriendin in Friesland. Ik ben uitgenodigd voor haar housewarming. Ik denk dat dat weer hartstikke gezellig wordt. Verder heb ik nog geen afspraken voor 2013 in mijn agenda staan. Ohja, toch wel; op 6 september ons jaarlijkse familieweekend. Daar verheug ik me nu al enorm op!! We zien vanzelf wel wat het jaar ons brengt. Laten we hopen dat het veel goede en positieve dingen zijn. Negatieve dingen kunnen we allemaal niet gebruiken. Ik wens alle lezers van deze blog een heel gelukkig en gezond 2013 toe. Mochten jullie nog leuke ideeën of suggesties hebben voor deze blog in 2013 mogen jullie dat altijd laten weten. Het zou kunnen dat het bloggen wat minder wordt vanwege alle nieuwe veranderingen, maar ik probeer jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van alle dingen die ik beleef.