Afgelopen maandag ging ik met de trein terug naar Düren. Ik heb tijdens de testweek iemand ontmoet die bij mij in de buurt woont. Hij is nu ook begonnen met de opleiding. We hadden afgesproken om samen te reizen op de momenten dat dat mogelijk is. We zijn namelijk niet altijd dezelfde weekenden thuis. Dit omdat ik vaker naar huis ga.
Op die maandag waren er sowieso veel vertragingen vanwege de sneeuw die er lag. Bij de eerste trein ging alles goed. Hij ving me op het station op en we gingen samen verder op pad.
Bij de tweede trein begon het al... we hadden 25 minuten vertraging..... gezellig! We hadden op het station met een vriendin afgesproken. Zij zou verder met ons meereizen.
Gelukkig was er geen extra vertraging bijgekomen. We stapten dus in de trein en zouden nog steeds ruim op tijd aanwezig zijn.
We moeten in Düren op het station uitstappen. Daar moeten we nog met een klein treintje richting een stationnetje bij ons in de buurt. Alles ging goed. Mijn vriendin had mijn koffer in haar hand en stapte uit de trein. Daarna wilden onze vriend en ik volgen, maar nee, dat mocht dus niet meer. De deuren waren al geblokkeerd en er was geen beweging meer in te krijgen. Wat we ook probeerden, de trein reed opeens door....
Daar stonden we dan. De trein reed door en we wisten niet waar naartoe.
Gelukkig was er iemand die ons verder kon helpen. Ze moest toevallig ook uitstappen bij het volgende station en wist dat er over een paar minuten een trein terug zou gaan. Ze bracht ons daar naartoe.
We stapten in de trein en reden terug naar het station in Düren. Gelukkig had mijn vriendin mijn koffer meegenomen. Anders had ik dat probleem ook nog gehad.
Op het station was geen enkele taxi te vinden. Dan maar een halfuurtje wachten op het treintje. Ik had nog wat te eten meegenomen. Gelukkig maar, want het eten hadden we gemist.
We kwamen net op tijd aan. Nadat ik mijn spullen had opgeruimd en even wat had gedronken ging ik richting klas. Het verhaal begon zich al te verspreiden. Iedereen vond het raar dat de trein gewoon doorreed en de deuren maar zo kort open waren.
We vermoeden dat de machinist tijd wilde inhalen omdat er steeds sprake was van vertraging. Ze hadden dus blijkbaar niet opgelet en zagen dus niet dat er nog mensen uit wilden stappen. Echt niet normaal, maarja we kunnen er niks aan doen. Gelukkig is het nog goedgekomen en was ik niet helemaal alleen. Dan was ik helemaal van slag denk ik. Gelukkig zitten er altijd veel mensen in de trein die je op weg kunnen helpen en ik heb natuurlijk ook de telefoonnummers van de instelling die van belang zijn.
Het was in ieder geval een groot avontuur. Ik hoop alleen dat ik het niet nog een keertje meemaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten