Voor de nieuwsgierigen, hieronder kun je het vervolg op het verhaal uit mijn vorige blog lezen. Reacties zijn natuurlijk altijd welkom. Ik beloof dat dit niet het laatste deel zal zijn...
-----
Milissa was dus nooit bij Jamie geweest. Er moet iets zijn gebeurd in de tijd waarin ze van huis vertrok en bij hem aan had moeten komen. Of er gebeurde iets onderweg, of ze was nooit van plan geweest om naar hem toe te gaan. Het laatste kon niet waar zijn. Ze was tenslotte gek op die jongen en ze zou waarschijnlijk geen andere afspraak maken terwijl ze met hem samen kan zijn. Optie één zou meer voor de hand liggen. Lilly besloot om Melissa's moeder nog maar niet in te lichten. Dat zou ze vanavond wel doen. Misschien was er dan meer duidelijkheid.
De eerste stap die Lilly zou zetten was het sturen van een mail naar al haar klasgenoten en overige vrienden van Melissa die zij ook kende. Hoe verwoord je nou dit grote probleem in een klein mailtje? Dat was een hele klus. Uiteindelijk ontvingen alle personen het volgende bericht:
Lieve klasgenoten en vrienden,
Ik ben er vanmiddag tot mijn grote schrik achtergekomen dat Melissa vermist is. We hebben sinds gisterenavond geen enkel contact met haar gehad. Ze zou gaan logeren bij haar vriend Jamie, maar daar is ze nooit aangekomen. We maken ons enorm veel zorgen om haar.
Als jullie Melissa de afgelopen 24 uur hebben gezien of een bericht van haar hebben gehad zou ik het zeer op prijs stellen als jullie dat aan mij laten weten. Alvast hartelijk bedankt.
Groetjes, Lilly
Nu waren er opeens ongeveer 30 mensen meer op de hoogte van Melissa's verdwijning. Na de mail konden Twitter en Facebook natuurlijk niet achterblijven. Op allebei de social networks plaatste Lilly een bericht. Het zag er ongeveer zo uit als de mail.
Vlak nadat de berichten geplaatst werden ging de telefoon. De moeder van Melissa was erg in paniek en vertelde dat ze nog steeds niets had gehoord. Lilly zat heel erg te twijfelen, maar ze ging toch voor de waarheid en vertelde dat Melissa niet bij Jamie is geweest. Ze beloofde dat ze nu meteen langs zou komen. Dat vond Melissa's moeder erg fijn. Dan stond ze er tenminste niet helemaal alleen voor en had ze iemand om mee te praten. Melissa's vader was overleden toen Melissa twaalf was. Ik kon me haar verdriet erg goed voorstellen.
Ze liep naar beneden om alles met haar moeder te regelen. Ongeveer een kwartier later zat ze op de fiets met een rugzak met kleding, laptop en telefoon. Klaar om verder te gaan met de zoektocht naar haar hartsvriendin. De vriendin die ze al vanaf haar tiende kent. Langzaam begon het tot haar door te dringen dat het eens heel anders zou kunnen aflopen dan ze hoopten.
Thuis bij Melissa voelde Lilly zich heel raar. Ze was in het huis van haar beste vriendin, maar zij was er niet bij. Samen met haar moeder zat ze op de bank en startte haar laptop op. Er zat geen bruikbaar mailtje in haar postvak. Alleen mailtjes met sterkte en succeswensen. Dat was fijn om te lezen, maar hielp natuurlijk niets. Toen sprak melissa's moeder de woorden die al de hele tijd door Lilly's hoofd spookten. "Ik denk dat we de politie maar moeten inschakelen."
De politie beloofde naar Melissa te zoeken, maar dat is natuurlijk altijd moeilijk. Gelukkig was ze nu al meer dan 24 uur vermist. Dat betekende dat de zaak serieus genomen kon worden.
Ze waren allebei ontzettend moe, maar van slapen zou er waarschijnlijk toch niet veel terechtkomen. Lilly mocht in Melissa's bed liggen als ze dat wilde, maar daar had ze totaal geen behoefte aan. Ze besloot de logeerkomer te pakken.
Ze dacht de hele nacht aan Melissa. Aan de dingen die ze samen hebben gedaan en de dingen die ze nog zouden kunnen doen. Uiteindelijk viel ze toch in slaap.......
(wordt vervolgd)
Spannend.
BeantwoordenVerwijderen