Ik ben blind en daar komt ... bij KIJKEN (1)

In deze blogserie zal ik jullie een kijkje laten nemen in mijn leven. Wat komt er allemaal bij KIJKEN als je blind bent? Dan heb ik het niet over het feit dat je een oogafwijking hebt, maar over alle andere dingen die erbij komen kijken. Ik hoop dat ik jullie op deze manier beter kan laten begrijpen hoe het leven voor een blinde werkelijk is en vooral hoe ik het ervaar. Vaak heb ik namelijk het gevoel dat mensen sommige dingen niet begrijpen. Het lijkt dan net alsof ze er niet bij stilstaan dat er meerdere dingen zijn die je niet kan dan alleen maar niet zien, maar ook dat er dingen zijn die je juist wel kan, maar waarvan ze denken dat je die niet kan...

In dit eerste deel zal ik iets vertellen over mijn beperking. Ik hoop dat jullie het interessant vinden en er vooral wat van leren. Reacies en vragen zijn natuurlijk altijd welkom.

-----

In mijn biografie en in mijn eerdere blogs heb je al gelezen dat ik blind ben.

Wat is blind nou eigenlijk?

De beknopte definitie zou zijn dat je niet in staat bent om iets te zien. Je ogen zijn kapot of ziek. Zo verwoord ik het steeds voor kleine kinderen die het nog niet goed begrijpen.

Wat veel mensen echter niet weten is dat blind niet steeds hetzelfde is. De een kan nog licht zien terwijl de andere helemaal niets kan zien. Dan zijn er ook nog slechtzienden. Daar heb je ook zo ontzettend veel vormen van. Ik richt me alleen op blind omdat ik dat zelf ben.

Wat zie ik?

Met mijn linkeroog zie ik helemaal niets, maar met mijn rechteroog kan ik nog licht zien en ik kan kleuren onderscheiden. Als ik loop en er staat bijvoorbeeld iets groots voor me kan ik zien dat er IETS staat. Contrasten kan ik niet herkennen. Het is best handig dat ik nog wat zie want op deze manier loop ik (bijna) nooit tegen auto's aan. Alleen weet ik dan niet dat het om een auto gaat, maar tegenwoordig ken ik de grote wel dus kan ik daaraan merken wat het is.

Volgens mijn oogarts is het een wonder dat ik nog kleuren kan zien. Volgens hem zou dat niet moeten kunnen. Mijn hoornvlies is troebel en operaties hebben helaas niets uit mogen halen.

Toen ik heel klein was heb ik een korte periode iets kunnen zien, maar dat weet ik niet meer. Toen was ik 10 maanden. Ikzelf denk dat een gedeelte van mijn hoornvlies toch nog goed is gebleven waardoor ik de kleuren nog kan zien. Daar ben ik heel erg blij mee.

Mijn moeder kwam er op een gegeven moment achter toen ze met mij aan het spelen was. Ze noemde tijdens het spelen gewoon de kleuren op van de blokjes zodat ik toch het bestaan van kleuren zou leren kennen. Op een gegeven moment noemde ikzelf de kleuren op en het bleek te kloppen! Toen ging ze met mij naar de oogarts en die geloofde dat niet. Toen moest ik bij de oogarts van allerlei dingen de kleur zeggen. Hij was er helemaal verbaasd over.

In het volgende deel lees je over de hulpmiddelen die ik in het dagelijks leven gebruik...