Emma

We hebben sinds zaterdag een oppaskonijntje. Het is een heel bijzonder beestje en daarom wilde ik iets over haar vertellen. Eigenlijk kun je wel stellen dat ze een soort wonder is. Ze is namelijk al 11 jaar en dat schijnt niet normaal te zijn. De dierenarts zei dat ze 96 zou zijn als je haar leeftijd omrekent naar mensenjaren.

Ze luistert naar de naam Emma. Tja, of konijnen echt snappen dat ze een naam hebben... maarja. Ze is dus 11 jaar oud en is van onze overburen.

Eerst hadden ze 2 konijnen. Richy kregen ze volgens mij in 2000. Na een tijdje hebben ze Emma gekregen zodat Richy niet zo alleen zou zijn. Ze konden goed met elkaar opschieten. Emma is er wel eentje hoor. Als je niet oplette pakte ze zo het eten van Richy af.

We zeiden ooit voor de grap dat ik de peettante van Emma was. Op mijn dertiende verjaardag kreeg ik een soort certificaat waar op stond dat Emma mijn petekind is. Dat was heel erg leuk.

Een paar jaar geleden werd Richy helaas ziek. Hij had volgens mij een tumor in zijn pootje. Na een tijdje moest hij in een aparte kooi omdat er geen hooi bij zijn poot mocht. Op die manier kon Emma er ook alvast aan wennen om alleen te zijn voor het geval hij er niet meer zou zijn.

Op een dag wilden ze hem in laten slapen, maar toen de dierenarts naar zijn gedrag vroeg en alles normaal en goed bleek te zijn namen ze hem weer mee naar huis.

Toch moest hij een paar maanden later worden ingeslapen. Sindsdien is Emma dus echt alleen. Vorig jaar kwam Emma ook al 2 weken bij ons. Dit ging heel erg goed. Daarom mogen we nu weer op haar passen. Ik verzorg haar goed.

Omdat ze alleen in de kooi zit en nu dus weinig beweegt hoeft ze geen konijnenvoer te eten. Anders zou ze energie te veel hebben en te dik worden. Hooi en rauwkost is voldoende. Ze is dol op appel en komkommer.

's Morgens eet ik altijd een appel en nu maak ik er dus ook een voor haar klaar. Ik snij hem in extra kleine stukken zodat ik hem door de tralies aan haar kan geven. Ze krijgt af en toe een stukje. Ze wordt er helemaal gek van. Ze komt eropaf alsof ze nog nooit eerder een stuk appel heeft gekregen. Erg leuk!

Verder krijgt ze elke avond rond 9 uur een wortel. Het is echt heel erg grappig om te zien dat konijnen waarschijnlijk ook een biologische klok hebben. Vorig jaar zat ik een keer in de kamer naar een dvd te kijken terwijl Emma de boel op z'n kop zette. Ik vroeg me al af wat er aan de hand was, maar na een blik op de klok wist ik dat het worteltijd was.

Ik vind het heel erg leuk om voor Emma te zorgen. Behalve het schoonmaken... Dat laat ik mijn ouders maar lekker doen! ;)