De medische keuring

Afgelopen vrijdag moest ik naar de medische keuring. Dit klinkt spannender dan het is hoor.

Het heeft allemaal te maken met de aanvraag voor de testperiode in Düren waar ik al eerder over schreef. Het betekent eigenlijk alleen maar dat er een dokter naar je kijkt en zegt dat je ook werkelijk blind bent.

We kregen afgelopen maandag pas de brief binnen. Hierin stond dat ik vrijdag naar de arts moest. Het verraste mij enorm. Ik had namelijk gepland dat ik op donderdag naar Grave zou gaan voor de diploma-uitreiking van een aantal vrienden. Daarna zou ik met mijn vriendin naar Nijmegen gaan en daar het weekend blijven. Tja, dat ging dus niet door. Gelukkig kon mijn vader mij vrijdagmiddag alsnog naar Nijmegen brengen. Hier hebben jullie gisteren over kunnen lezen.

We vermoeden dat de mevrouw van het CWI er een enorm spoedgeval van heeft gemaakt zodat de procedure sneller zou gaan. Normaalgesproken krijg je namelijk al twee weken van tevoren bericht.

Gelukkig kon mijn vader vrij krijgen zodat we naar de afspraak konden.

Eerst moest ik een tijdje wachten. Vervolgens moest ik mee en werd mijn bloeddruk gemeten. Ik moest vervolgens ook een hoortest doen. Heel vreemd, daarvoor kwam ik toch niet? Maarja, het was allemaal erg goed. Toen moest ik weer wachten. Na een halfuur werd ik dan eindelijk door de dokter opgeroepen.

De dokter vroeg aan mij of ik blind was. Natuurlijk was mijn antwoord JA. Toen zei hij doodleuk dat we dan eigenlijk al klaar zijn. Hij zei dat hij het onderzoek ook belachelijk vond, maar dat het nou eenmaal wettelijk verplicht is. Hij keek ook nog even naar mijn gewrichten en naar mijn rug. Dat was het dan.

Tien minuutjes later stonden we weer buiten. We hebben meer tijd verspild met wachten dan met het onderzoek... En daarvoor kon ik niet bij een leuke avond zijn... Helaas niks aan te doen.

Nu moet ik wachten tot er een uitnodiging van de mevrouw van het CWI komt. Dan hoor ik weer meer.