Honderd

Dit is mijn honderdste blogje. Ik vond het leuk om bij dit jubileum stil te staan.

Ik blog sinds juli vorig jaar en kan het me nauwelijks voorstellen dat ik al 99 blogs heb geschreven. De ene wat korter dan de andere. De ene blog gaat over iets wat ik heb meegemaakt, de ander over iets wat ik gewoon leuk vind.

Ik vind het erg leuk om te bloggen. Het is ook leuk om reacties te ontvangen. Dan weet je of je lezers het leuk of niet leuk vinden. Het is ook leuk om de lezers iets mee te geven.

Zo schrijf ik vaak over dingen die te maken hebben met mijn beperking. Ik merk dat veel mensen dit interessant vinden en er meer over willen weten. Dit is heel erg leuk om te horen. Ik vind het belangrijk dat mensen weten hoe het is om een beperking te hebben en hoe ik ermee omga. Het is ook belangrijk dat de lezers weten hoe ze ermee om moeten gaan. Vaak vinden mensen mij zielig of denken ze dat ik niks kan. Deze blog bewijst toch het tegendeel?

Een blog is ook gewoon een leuke manier om grappige dingen te vertellen. Wie herinnert zich niet het blogje over perenmiscommunicatie? Dat soort dingen maak je maar één keer mee. Het is leuk om het op deze manier vast te leggen.

Ik hoop dat ik nog veel inspiratie mag krijgen voor het schrijven van nog meer blogs. Misschien binnenkort weer een verhaal? Dat heb ik tot nu toe nog maar één keer gedaan. Ik vind niet dat je iets per se MOET schrijven. Je moet het schrijven als je het zelf wil en als je er zelf achterstaat. Anders is het niet leuk.

Dat is ook één van de dingen die ik het belangrijkste vind. Het moet leuk zijn om te bloggen en je moet je er niet toe gedwongen voelen.

Door deze blog ben ik erachter gekomen dat ik schrijven erg leuk vind. Ik vond dat altijd al leuk, maar heb er lang niks meer mee gedaan.

Toen ik klein was schreef ik heel veel verhaaltjes op school. Toch vind ik het beschrijven van ervaringen het aller-leukste. Op een gegeven moment zijn die ervaringen echter op. Nouja, je maakt elke dag iets mee, maar niet alles is interessant voor een blog. De ervaringen die te maken hebben met mijn beperking raken wel op tenzij je weer iets meemaakt dat weer net even anders is dan de dingen die je al ooit hebt beleefd.

Door mijn werk ervaar ik nu ook weer allemaal nieuwe dingen. Het is erg leuk en geeft me veel voldoening. Deze ervaringen kunnen jullie hier ook lezen. Dat zijn dan wel bijzondere ervaringen. Ik ga namelijk niet over alle dingen schrijven. Na een tijdje worden veel dingen ook herhaald.

En nu heb ik nog een vraag aan jullie.

Zijn er dingen die jullie nog van mij willen weten of zijn er nog onderwerpen waarover jullie graag iets willen lezen? Dat soort suggesties zijn altijd welkom. Misschien doe ik er dan wel iets mee.

Tot slot wil ik jullie allemaal bedanken voor het volgen en lezen van mijn blog. Dat waardeer ik echt enorm. Bedankt voor jullie reacties en mailtjes naar aanleiding van mijn verhaaltjes. Ik zal nog lang niet stoppen.