Uit eten

Er zijn heel veel mensen die ervan houden. Het heeft natuurlijk ook zijn voordelen. Je hoeft zelf niet te koken en vaak proef je nieuwe lekkere dingen. Kortom: veel mensen vinden het super om buiten de deur te gaan eten. Ik ook hoor, er is niks mis mee. Toch zijn er voor mij persoonlijk meer nadelen dan voordelen en eet ik liever in een vertrouwde omgeving.

Het begint al bij de menukaart. Vaak ben ik afhankelijk van een goedziende die mij het menu voorleest. Nu komt het vaak goed uit omdat diegene zelf ook op zoek is naar iets lekkers, maar soms denk ik dat het fijner is als je het zelf voor je kan zien.

Tegenwoordig beschikken steeds meer restaurants over een braillemenukaart. Dit heb ik zelf tot nu toe één keer meegemaakt. Dat was bij de Griek in Grave waar ik met twee vriendinnen die slechtziend zijn heb gegeten. Dat was erg fijn en leuk. Bij dat restaurant hadden ze de menukaart ook op de website staan. Dat is ook handig. Als je weet waar je gaat eten kun je je thuis alvast oriënteren.

Ik weet niet hoe vaak er een braillemenukaart te vinden is omdat ik zelf bijna nooit in een restaurant eet.

Dan komen we bij het eten zelf. Vaak wordt het opgediend op hele grote borden met hier en daar nog iets lekkers om de boel op te fleuren. Het bord ligt helemaal vol en er is nauwelijks ruimte. Dat is niet fijn omdat je zo minder overzicht hebt. Het is voor mij op deze manier erg lastig om het eten goed te vinden.

Je hebt overal uitleg nodig omdat je niet weet waar het ligt en hoe het er ligt. Is het al gesneden of moet je dat zelf nog doen. Tja, doordat alles al vol ligt gaat dat allemaal moeilijker. Je voelt hem al aankomen: je hebt heel wat hulp nodig.

Soms heb je hulp nodig voor de gekste en simpelste dingen en dat voelt niet altijd even prettig. Soms heb ik dan het gevoel dat mensen je als een klein kind zien omdat je bij zoveel dingen hulp nodig hebt. Ik kan je vertellen dat dat niet fijn voelt. Het is niet voor niets dat vreemden je als een klein kind benaderen. Hierover volgt ook nog een blogje.

Als je thuis eet dan zitten er geen vreemde mensen om je heen en weet je zelf waar alles ligt en hoe je bepaalde dingen makkelijk op kan lossen. In een restaurant gaat dat allemaal moeilijker. Ik denk niet dat veel mensen hierbij stilstaan.

Ik was ook een keer met een andere vriendin bij een restaurant waar de service ook uitstekend was. Daar vroeg de bediening ook waar ze je mee konden helpen. Zo werd de pizza van mijn vriendin al in stukken gesneden zodat zij hem makkelijker kon eten. Dat vind ik nou echt top!

Ik vraag me eigenlijk wel af in hoeverre restaurants blindvriendelijk zijn. Zou wel leuk zijn om een keer te testen.