Afgelopen weekend ontstonden er twee grappige situaties aan de telefoon. Eigenlijk zijn ze (bijna) allebei op dezelfde manier gegaan. Het ging ook om dezelfde personen.
Vrijdag:
Oma belde naar familie om iets te vragen. De telefoon werd opgenomen door Tijme van bijna 7 jaar. Ze had de luidspreker aanstaan dus ik kon het duidelijk horen. Oma zei echter: Hallo Sanne! Hierop zeiden mijn oom en ik allebei: nee, dat is Tijme... Toen zij Tijme zelf ook dat hij Tijme was.
Het kan natuurlijk gebeuren dat je een stem even niet herkent, maar als iemand duidelijk zijn naam zegt... tja. Eigenlijk niet zo bijzonder zou je zeggen, maar het verhaal gaat verder.
Zaterdag:
Mijn moeder belde naar familie om iets te vragen. Dit keer stond de luidspreker niet aan, maar ik kon duidelijk horen dat Sanne van bijna 11 de telefoon opnam. Mijn moeder vroeg naar haar vader en zei vervolgens tegen hem dat ze het zo leuk vond dat Tijme opnam...
Mijn vader en ik hadden allebei gehoord dat het Sanne was die opnam en dit zeiden we dan ook.
Dit was dus precies de omgekeerde situatie, maar dan met dezelfde personen. Nu vind ik dat de stemmen totaal niet op elkaar lijken. Toch apart dat dit soort dingen dan gebeuren ookal zegt iemand z'n naam heel duidelijk. Het is dan toch een kwestie van goed luisteren denk ik.
Het was wel grappig en daar gaat het uiteindelijk om.
Zondag belde de vader van Sanne en Tijme ons op. Mijn vader vroeg of ik op wilde nemen en had me al verteld dat zij het waren. Ik zei alleen: Hallo. Hij zei meteen: Hallo Tatjana... Toen begonnen we gelijk met: ooh, jij herkent me wel!! :)
Hahahaha. Grappig. Mijn oma haalt de namen van mij en mijn nichtjes ook weleens door elkaar. Maarja, we beginnen bijna allemaal met Mar, dus dat is niet zo makkelijk.
BeantwoordenVerwijderen