Social media en gevoelens

Veel mensen zijn tegenwoordig op Social media te vinden. Twitter, Hyves, Facebook... wie kent het niet?

Ikzelf ben alleen op Twitter te vinden. Ik vind dat voldoende. Er gaat best veel tijd in zitten. Ik vind Twitter ook heel erg overzichtelijk. Dat is natuurlijk erg belangrijk voor mij omdat ik met braille/spraak werk. De gewone site van Twitter is echter niet meer zo handig. Daarom doe ik het nu via een andere site en mijn mobiel.

Wat zijn de voordelen ervan?

Je blijft op de hoogte van allerlei zaken. Je vrienden, lievelingsartiesten of het nieuws. Altijd handig. Binnen een paar minuten ben je weer helemaal up-to-date.

Je kunt elkaar gemakkelijk en snel dingen laten weten.

Als je wilt kun je via deze netwerken ook andere mensen leren kennen.

Zo kun je nog wel even doorgaan.

Een paar nadelen

Soms krijg je heel vel tweets of berichtjes binnen over hetzelfde onderwerp.

Sommige dingen vind je minder interessant dan andere.

Je berichten kunnen door vreemden worden gelezen tenzij je je profiel beschermt.

Dit zijn een aantal algemene dingen. Er zijn ook dingen die ik persoonlijk minder leuk vind aan social media. Hier een voorbeeld.

Er zijn heel veel mensen die hun gevoelens uiten. Dit mag natuurlijk, er is niks mis mee. Ik vind het alleen vervelend als dit negatief is. Ik lees vaak dat mensen zeggen dat ze huilen of dat soort dingen. Ja, het is niet het leukste om te lezen en ik snap dat iemand dat kwijt wil, maar ik vraag me af of de wereld daar nou op zit te wachten. Nu valt dit eigenlijk nog mee. Soms lees ik dingen van mensen die echt voor een persoon bedoeld zijn. De naam van die persoon staat daar dan niet bij. Het gaat steeds om negatieve dingen. Ik merk gewoon dat het om een bepaald iemand gaat die degene daarmee bedoeld. Ik vind dit echt een enorm slecht iets.

Als je ruzie hebt of iets dergelijks vind ik dat je dat met de persoon/personen zelf moet oplossen. Het is niet altijd leuk om als buitenstaander deze verwijten naar een persoon te lezen. Voor die persoon zelf is het natuurlijk ook niet leuk.

Ik vind bij dit soort situaties de directe communicatie, face to face, nog altijd het beste. Dit omdat je onder andere elkaars stem hoort. Op die manier kun je merken wat iemand met een bepaalde opmerking bedoelt. Je houdt op deze manier ook andere mensen die er totaal geen belang bij hebben erbuiten.

Ik kan me ook voorstellen dat je op de directe manier mensen minder snel kwetst. Via internet kun je je sneller gekwetst voelen omdat je de emoties van iemand mist. Daarom gebruik ik persoonlijk veel emoticons op msn. Ik vind het belangrijk dat men weet hoe ik iets bedoel.

De digitale wereld heeft veel voordelen, maar soms kun je denk ik maar beter vertrouwen op een ouderwets gesprek.